ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند

ارز دیجیتال با استفاده از پروتکل های کریپتوگرافی تراکنش ها را امن و هک کردن ان را دشوار می کند.مهم ترین ویژگی ارز های دیجیتال این است که به وسیله هیچ مرکزی کنترل نمی شوند. ماهیت غیرمتمرکز بلاکچین ها، ارز دیجیتال را به صورت تئوری از دخالت دولت و کنترل انها ایمن نگه داشته است.این تراکنش ها را می توان با کمترین کارمزد پردازش کرد که به کاربر اجازه می دهد تا از کارمزد های سرسام اور موسسات مالی سنتی دوری کند.
ارز رایان مرجع آموزشی،خبری و تحلیلی ارزهای دیجیتال
همان طور که از نام ارز دیجیتال می توان تشخیص داد، ارز دیجیتال، نوعی واحد ارزی است که به صورت مجازی به عنوان روش پرداخت نوین ارائه شده است. این نوع ارزها نمایه فیزیکی ندارند. ارز دیجیتال دروازه های جدیدی به دنیای مجازی گشوده است که هدف اصلی ان حذف تسلط دولت ها و موسسات بانکی بر پول های رایج محلی است. با گسترش روز افزون محبوبیت این ارزها افراد زیادی پا به این عرصه نهاده اند.
در ابتدای تاریخ بشریت برای انجام مبادلات از تبادل کالا با کالا استفاده می کردند. به همین علت انسان های اولیه از دام به عنوان اولین ابزار مبادلاتی استفاده می کردند که بعدها مبادله سبزیجات و گیاهان نیز به ان افزوده شد. اولین نمونه از انچه که امروزه ان را ارز می نامیم توسط شاه اتلس در لیدی و در سال ۶۰۰ پیش از میلاد ضرب شد که تصویر یک شیر در حال غرش را نشان می داد. در سال ۱۶۶۱ میلادی، سکه ها به اوراق بانکی برای مبادلات میان مردم و کشورها تبدیل شدند. اولین کارت اعتباری در سال ۱۹۴۶ معرفی و روانه بازار شد.
اینفوگرافی زیر نحوه انجام مبادلات را از ابتدای تاریخ بشریت تا اختراع سیستم پرداخت سریع شرکت اپل را نشان می دهد.
ارز دیجیتال با استفاده از پروتکل های کریپتوگرافی تراکنش ها را امن و هک کردن ان را دشوار می کند.مهم ترین ویژگی ارز های دیجیتال این است که به وسیله هیچ مرکزی کنترل نمی شوند. ماهیت غیرمتمرکز بلاکچین ها، ارز دیجیتال را به صورت تئوری از دخالت دولت و کنترل انها ایمن نگه داشته است.این تراکنش ها را می توان با کمترین کارمزد پردازش کرد که به کاربر اجازه می دهد تا از کارمزد های سرسام اور موسسات مالی سنتی دوری کند.
امروزه ارز دیجیتال به پدیده ای جهانی برای اکثر مردم تبدیل شده است. در حالی که برخی از این ارزها برای مردم عجیب و غریب به نظر می رسند و از دید برخی دولت ها، بانک ها و شرکت های بزرگ دور مانده اند اما اکنون، کمتر بانک، دولت یا شرکت نرم افزاری پیدا می شود که در مورد ارزهای دیجیتال تحقیق نکرده باشد یا مقاله ای در مورد بلاکچین ها منتشر نکرده باشد.اما فراتر از سر و صدای رسانه ها که گوش مردم را پر کرده اند، توده مردم دانش محدود و مختصری از ماهیت اصلی ارزهای دیجیتال دارند. انها مفاهیم اساسی این ارزها را درک نکرده اند.
مفاهیم اولیه ارز دیجیتال
- تاریخچه ارز دیجیتال
- نحوه ساخت ارز دیجیتال
- ویژگی های ارز دیجیتال
- آینده ارز دیجیتال
تاریخچه ارز دیجیتال
افراد کمی می دانند، اما کریپتوها به عنوان محصول جانبی اختراع دیگری روی کار امدند. ساتوشی ناکاموتو، سازنده ناشناس بیت کوین (اولین و مهمترین ارز دیجیتال موجود) هرگز قصد اختراع یک ارز را نداشت .در اعلامیه بیت کوین در اواخر سال ۲۰۰۸، ساتوشی گفت توانسته “سیستم پول نقد فرد به فرد” را بسازد.هدف او اختراع چیزی بود که قبل از او پول نقد دیجیتال نتوانسته بود بسازد.تنها قسمت مهم اختراع ساتوشی این بود که او به دنبال راهی بود که سیستم پول نقد دیجیتال غیرمتمرکز بسازد. در دهه ۹۰ میلادی، تلاش های زیادی برای ساخت پول نقد دیجیتال شد اما هیچ یک به موفقیت نرسید.
شبکه غیر متمرکز و ظهور ارز دیجیتال
پس از اینکه ساتوشی تمام تلاش ها برای ساخت پول نقد دیجیتال را ناموفق دانست، سعی کرد سیستم پول نقد غیرمتمرکزی مانند شبکه ی اشتراک گذاری فرد به فرد بسازد .این تصمیم موجب تولد ارز دیجیتال شد.
ویژگی های شبکه غیر متمرکز
- عدم وجود سرور مرکزی
- Open Source بودن
در یک شبکه غیرمتمرکز، شما یک سرور مرکزی ندارید. پس هر قسمتی از شبکه باید کار خودش را انجام دهد. هر فرد در شبکه نیاز دارد لیستی از تراکنش ها را داشته باشد تا بررسی کند که تراکنش ها معتبر هستند یا خیر و یا اینکه خرج کردن دوبل را شناسایی کند.اگر شبکه با انجام قسمت کوچکی از تراکنش مخالفت کند، همه چیز خراب می شود. باید توافق قطعی و کامل وجود داشته باشد. معمولا، شما به تایید سرور مرکزی نیاز دارید تا صحیح بودن موجودی را تایید کند.
نحوه ساخت ارز دیجیتال
یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین از شبکه ای از افراد تشکیل شده است. هر فرد تاریخچه تمام تراکنش ها و موجودی تمام اکانت ها را در اختیار دارد.یک تراکنش در واقع فایلی است که می گوید، “باب X تعداد بیت کوین به الیس می دهد” و بوسیله کلید خصوصی باب امضا شده است. کلید خصوصی ان تنها یک کد کریپتوگرافی است. پس از امضا کردن تراکنش، ان را به شبکه می فرستد تا به هر فردی در شبکه فرستاده شود. این پایه و اساس تکنولوژی فرد به فرد یا Peer-to-Peer است.
بلاکچین و ارز دیجیتال
تمام شبکه این تراکنش را مشاهده می کنند و پس از مدت کوتاهی ان را تایید می کنند.تایید کردن مفهوم بسیار مهمی در زمینه ارز دیجیتال است. می توان گفت که ارز دیجیتال فقط همین تایید کردن است.
مادامی که یک تراکنش تایید نشده باشد، در حالت انتظار است و می تواند جعل شود. زمانی که تراکنش تایید شد، گویی روی سنگ حک شده است. دیگر قابل جعل نیست، قابلیت برگشت دادن ندارد، و جزئی از تاریخچه غیر قابل تغییر تراکنش ها می شود که به ان بلاکچین می گویند.
تنها استخراج کنندگان می توانند تراکنش ها را تایید کنند. این کار انها در شبکه ارز دیجیتال است. انها تراکنش را بر می دارند روی ان مهر تایید می زنند و سپس ان را به شبکه می فرستند. پس از تایید تراکنش بوسیله استخراج کنندگان، هر گره به دیتابیس آن افزوده می شود. این بدین معناست که استخراج کننده تبدیل به بخشی از بلاکچین تبدیل می شود.
برای انجام این کار، استخراج کنندگان توکن های ارز دیجیتال (مثلا بیت کوین) را به عنوان پاداش می گیرند. به علت اهمیت فعالیت های استخراج کنندگان در شبکه باید نگاه دقیق تری به ان بیاندازیم.
استخراج کنندگان چه می کنند؟
اساسا هر کسی می تواند استخراج کننده باشد. به علت اینکه شبکه های غیرمتمرکز هیچ رهبر یا مسئولی ندارند تا این کار را هدایت کند، ارزهای دیجیتال نیاز به مکانیسمی دارند تا این کار را برایشان انجام دهد و از سو استفاده جلوگیری کند. تصور کنید شخصی هزاران فرد غیر واقعی را بسازد و برایشان تراکنش های جعلی بفرستد، در این صورت شبکه به سرعت از هم می پاشد.
پس ساتوشی قانونی تعیین کرد که استخراج کنندگان باید کامپیوترهای خود را در اختیار شبکه قرار دهند تا از این امر جلوگیری شود. در واقع، انها باید هشی را پیدا کنند که بلاک جدید را به پردازنده وصل می کند. به این کار اثبات کار یا Proof of Work می گویند. در بیت کوین این هش بر پایه الگوریتم SHA-256 است.
شما نیاز ندارید بدانید این الگوریتم چگونه کار می کند. تنها مهم است بدانید که این الگوریتم پایه و اساس پازل های کریپتو هستند که استخراج کنندگان باید انها را حل کنند. پس از پیدا کردن راه حل مناسب، استخراج کننده می تواند بلاک جدید بسازد و ان را به بلاکچین اضافه کند. استخراج کننده حق دارد تراکنش اصطلاحا “سکه ای” را اضافه کند که به او میزان مشخصی بیت کوین می دهد. این تنها راه ساخت بیت کوین های ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند معتبر است.
بیت کوین ها تنها زمانی ساخته می شوند که استخراج کننده پازل کریپتوگرافیک را حل کند. به علت افزایش دشواری یا دیفیکالتی این پازل، نیاز به قدرت کامپیوتری نیز افزایش می یابد، پس در بازه زمانی مشخص تعداد مشخصی ارز دیجیتال به فرد داده می شود. این توافقی است که هیچ کس در شبکه نمی تواند ان را تغییر دهد.
ویژگی های انقلابی
اگر نگاه دقیق تر بیاندازیم، بیت کوین تنها به عنوان یک شبکه غیر متمرکز از افراد نیست که در مورد حساب ها و موجودی انها توافق کرده اند، بلکه ارزی است که فراتر از اعدادی است که روی صفحه نمایش می بینید. این اعداد در دیتابیس چه هستند که هیچ کس نمی تواند انها را ببیند و قوانین ان را بشناسد؟
اساسا ارزهای دیجیتال اطلاعات ورودی در یک شبکه غیرمتمرکز هستند که روی یک دیتابیس توافق شده، ذخیره می شوند و به انها کریپتوکارنسی می گویند زیرا فرایند توافق و تایید ان با عملیات های پیچیده رمزنگاری یا کریپتوگرافی شده است. ارز دیجیتال بر اساس کریپتوگرافی ساخته شده اند و هیچ فردی امنیت ان را تامین نمی کند بلکه این ریاضیات است که شبکه را امن کرده است. احتمال برخورد شهاب سنگ به سقف منزل شما بیشتر از احتمال خطا در تایید ادرس بیت کوین است.
برای توصیف ویژگی های ارز دیجیتال ابتدا باید ویژگی های “تراکنش ها” را از ویژگی “پولی” ان جدا کرد. اگرچه ارزهای دیجیتال ویژگی های مشترکی دارند اما همه انها قطعی نیستند.
ویژگی های تراکنشی ارز دیجیتال
- غیر قابل برگشت
- نام مستعار
- سرعت و جهانی بودن
- امنیت
- بدون نیاز به کسب اجازه
غیر قابل بازگشت
پس از تایید تراکنش امکان برگشت ان برای هیچ کس وجود ندارد. هیچ کس به معنای واقعی یعنی هیچ کس. نه شما، نه بانک، نه رئیس جمهور امریکا، نه خود ساتوشی، و نه استخراج کنندگان. اگر پولی را ارسال کردید، یعنی ارسال کردید، نقطه سر خط. هیچ کس نمی تواند به شما کمک کند. اگر سرمایه هایتان را از دست دادید یا یک هکر از شما دزدی کرد هیچ راه بازگشتی وجود ندارد.
نام مستعار
هیچ تراکنشی یا حسابی به هیچ مفهومی با دنیای واقعی ارتباط ندارد. شما بیت کوین را با استفاده از ادرس هایی دریافت می کنید که زنجیره ای از ۳۰ کارکتر هستند. در حالی که شناخت جریان تراکنش ها به نظر ممکن می رسد، الزاما دلیلی ندارد که این تراکنش ها شما را به افراد حقیقی در دنیای واقعی ارتباط دهد.
سرعت بالا و جهانی بودن
تراکنش ها تقریبا فوری به شبکه ارسال می شوند و در چند دقیقه تاییدیه انجام می شود. به علت اینکه این تراکنش ها در شبکه جهانی کامپیوترها انجام می شوند، هیچ ربطی به مکان فیزیکی انها ندارند. هیچ فرقی ندارد اگر من بیت کوین برای همسایه ام ارسال کنم یا شخصی در ان طرف دنیا.
امنیت
ارز های دیجیتال روی کلید عمومی قفل می شوند. تنها دارنده و صاحب کلید خصوصی می تواند ارز های دیجیتال را ارسال کند. قدرت بالای کریپتوگرافی و جادوی اعداد بزرگ، شکستن این شبکه را غیر ممکن کرده است.
بدون نیاز به کسب اجازه
شما نیازی ندارید از کسی اجازه بگیرید تا از ارز دیجیتال استفاده کنید. انها تنها یک نرم افزار هستند که می توانید به صورت رایگان دانلود کنید. پس از نصب انها، می توانید بیت کوین یا دیگر ارزهای دیجیتال را ارسال یا دریافت کنید. هیچ کس نمی تواند جلوی شما را بگیرد.
ویژگی های پولی ارز دیجیتال
- میزان عرضه کنترل شده
- بدون بدهی
میزان عرضه کنترل شده
اکثر ارزهای دیجیتال میزان عرضه توکن های خود را محدود کرده اند. در بیت کوین، میزان عرضه را در طول زمان کاهش می دهد تا به اخرین بیت کوین در سال ۲۱۴۰ برسد. تمام ارز های دیجیتال میزان عرضه توکن ها را با استفاده از کد های برنامه نویسی در روز اول تعیین و کنترل کرده اند.
بدون بدهی
پول فیاتی که شما در حساب بانکی خود دارید چیزی جز بدهی نیست و اعداد نمایشگر کیف پولتان چیزی جز بدهی نیستند. این یک سیستم “من به شما بدهکارم” است. ارز دیجیتال نمایانگر بدهی نیست. انها فقط نمایه ای از خودشان هستند. ارزهای دیجیتال پول هایی هستند که به سختی طلا می باشند.
برای درک تاثیر انقلابی ارز های دیجیتال باید هر دو ویژگی را در نظر بگیرید. بیت کوین به عنوان روش پرداختی بدون نیاز به کسب اجازه، غیر قابل بازگشت، با استفاده از نام مستعار است که به سلطه بانک ها و دولت ها بر تبادلات مالی پایان داده است. شما نمی توانید کسی را از استفاده از بیت کوین منع کنید، نمی توانید کسی را از قبول پرداخت باز دارید و نمی توانید یک تراکنش را معکوس کنید.
بیت کوین به عنوان پولی است که میزان عرضه محدود و کنترل شده دارد، تحت کنترل هیچ بانک و دولت یا موسسه ای نیست و به عرصه سیاست های مالی حمله کرده است. ارز دیجیتال، کنترل بانک ها بر تورم به وسیله دست کاری عرضه پول را از بین برده اند.
آینده ارز دیجیتال: آغاز عصر جدید اقتصادی
ارز دیجیتال به علت داشتن ویژگی های انقلابی، به عنوان اختراعی موفق از ساتوشی ناکاموتو شناخته می شود. در حالی که تلاش ها برای ساخت پول دیجیتال با شکست مواجه می شد، با ظهور بیت کوین، توجهات بسیار، اشتیاق روز افزون و اقبال عمومی موجب دگرگونی دنیای دیجیتال شد. بیت کوین بیشتر به یک مذهب تبدیل شده تا یک تکنولوژی.
ارز دیجیتال، طلای دیجیتال است و پولی است که به نظر می رسد از تاثیرات سیاسی مصون مانده است. ارزی است که افزایش ارزشش را در طول زمان تضمین و حفظ می کند. ارز دیجیتال ابزار پرداختی بسیار اسان و سریعی است که در وسعت جهانی، با ارائه ویژگی هایی مانند خصوصی بودن و ناشناس ماندن، حتی توانسته بازار های سیاه و غیرقانونی را به خود جلب کند.
سرمایه گذاری های انجام شده در ارز دیجیتال
- سرمایه گذاری در صرافی ها
- سرمایه گذاری در ICO
سرمایه گذاری در صرافی ها
اگرچه ارزهای دیجیتال بیشتر به عنوان ابزار پرداخت به کار می روند، اما استفاده از انها برای تریدینگ و داد و ستد این ویژگی (وسیله پرداخت بودن) را تحت الشعاع قرار داده است. ارز دیجیتال باعث پیدایش بازار پویا و در حال رشد برای سرمایه گذاران و معامله گران شده است. صرافی هایی مانند Okcoin و Poloneix تریدینگ صدها ارز دیجیتال را ممکن کرده اند. تریدینگ روزانه انها از مجموع داد و ستد و بازارهای بورس اروپایی نیز بیشتر است.
سرمایه گذاری در ICO
در همین زمان، برگزاری ICOها ، اغلب با استفاده از قراردادهای هوشمند اتریوم، جان تازه ای به پروژه های عظیم و موفق داد که در ان یک ایده خوب می توانست میلیون ها دلار پول بدست بیاورد. مثلا در مورد DAO ها بیش از ۱۵۰ میلیون دلار پول کسب کرد.
با مراجعه به صفحه معرفی ارزهای دیجیتال می توانید انها را مطالعه کنید.
ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد
برای آنکه بدانیم ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد ابتدا باید با مفاهیم ابتداییتری آشنا شویم و به سراغ تعریف و جزئیات آن برویم. در این مطلب، میبینیم ارزهای دیجیتال چیست، انواع ارز دیجیتال کدامها هستند، ارز مجازی چیست و آیا تفاوتی با ارز دیجیتال دارد و به طور کلی درباره ارز دیجیتال بیشتر بدانیم
ارز دیجیتال درواقع پول دیجیتالی غیرمتمرکز و مبتنی بر فناوری بلاکچین است. احتمالا شما با محبوبترین نسخههای رمز ارز یعنی بیت کوین و اتریوم آشنا باشید، اما در حال حاضر بیش از ۵۰۰ ارز رمزپایه مختلف در جهان وجود دارد.
از این نوع ارز میتوان برای خرید کالاها و خدمات استفاده کرد؛ اگرچه بسیاری افراد این ارز را به مثابه سایر داراییها مانند سهام یا فلزات گرانبها دانسته و بر روی سرمایه گذاری میکنند. با آنکه رمز ارز نوع جدید و جالبی از دارایی به حساب میآید اما در عین حال خرید آن میتواند ریسکهایی نیز داشته باشد. زیرا برای درک کامل نحوه کار هر سیستم باید تحقیقات زیادی انجام داد.
ارز دیجیتالی چگونه کار میکند؟
برای ایجاد تصویر بهتر از اینکه ارز دیجیتال چیست باید نحوه کار آن را نیرز بشناسیم. رمز ارز وسیلهای برای مبادله است که دیجیتالی، رمزگذاری شده و غیرمتمرکز است. برخلاف دلار آمریکا یا یورو، هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد که ارزش آن را مدیریت و حفظ کند. در عوض این وظایف به طور گسترده از طریق اینترنت در بین کاربران رمز ارز توزیع میشود.
بیت کوین اولین رمز ارز بود که برای اولین بار توسط ساتوشی ناکاموتو در مقالهای تحت عنوان “بیت کوین: سیستم نقدی الکترونیکی نظیر به نظیر” در سال ۲۰۰۸ شرح داده شد. ناکاموتو این پروژه را “یک سیستم پرداخت الکترونیکی مبتنی بر اثبات رمزنگاری به جای اعتماد” توصیف کرد. این اثبات به صورت نقل و انتقالاتی انجام میشود که در شکلی از برنامه به نام بلاکچین تایید و ثبت شده است.
بلاکچین چیست؟
یافتن پاسخ برای سوال ارز دیجیتال چیست. خواه ناخواه ما را به سوال دومی راهنمایی میکند که بلاکچین چیست؟
بلاکچین یک دفترکل باز و توزیع شده است که معاملات را به صورت کد ثبت می کند. در عمل کمی شبیه دفتر چک است که در تعداد بیشماری رایانه در سراسر جهان توزیع شده است. معاملات در “بلوک” هایی ثبت شده، سپس در “زنجیرهای” از معاملات رمز ارزهای قبلی به هم متصل میشوند.
دفتری را تصور کنید که هزینههای روزانه خود را در آن یادداشت میکنید. هر صفحه به مثاله یک بلوک بوده و کل دفتر، مجموعهای از صفحات یا بلوکها هستند که بلاکچین نام گرفته.
با استفاده از بلاکچین، همه کاربران رمز ارز نسخه مخصوص خود از این دفتر را در اختیار داشته و از آن برای ایجاد سابقه یکپارچه معاملات استفاده میکنند. نرم افزار هر معامله جدید را به طور اتفاقی نزد یکی از کاربران ثبت کرده و دیگر نسخههای بلاکچین همزمان با اطلاعات جدید بهروز میشوند تا تمام سوابق یکسان و دقیق نگهداری شوند.
برای جلوگیری از کلاهبرداری، هر معامله با استفاده از یکی از دو روش اصلی اعتبار سنجی بررسی میشود: اثبات کار یا اثبات سهام
مطلب پیشنهادی: عرضه اولین محصول بلاکچین ایران
اثبات کار در برابر اثبات سهام
اثبات کار و اثبات سهام دو تکنیک مختلف اعتبارسنجی هستند که برای تایید معاملات، پیش از اضافه شدن آنها به بلاکچین استفاده میشوند. ارزهای رمزنگاری شده معمولا از اثبات کار یا اثبات سهام برای تایید معاملات استفاده میکنند.
اثبات کار
اثبات کار روشی برای تایید معاملات در بلاکچین است که در آن یک الگوریتم یک مسئله ریاضی را ارائه میدهد که کامپیوترها برای حل آن مسابقه میدهند.
هر کامپیوتر، که اغلب با عنوان “استخراج کننده” شناخته میشود ، یک معمای ریاضی را حل میکند که به تایید گروهی از معاملات کمک میکند که به عنوان یک بلوک شناخته میشود. سپس آنها را به بلاکچین اضافه میکند. اولین رایانهای که این کار را با موفقیت انجام بدهد، به دلیل تلاشهایش کمی رمز ارز پاداش میگیرد.
این مسابقه برای حل پازلهای بلاکچین به مقدار زیادی انرژی و برق نیاز دارد. در عمل، این بدان معناست که استخراج کنندگان پس از در نظر گرفتن هزینههای برق و منابع محاسباتی، ممکن است اعتبار سنجی معاملات را کسب و کاری ضررده ببینند.
مطلب پیشنهادی: استارتاپ های بلاک چین در ایران
اثبات سهام
برای کاهش انرژی لازم برای بررسی معاملات، برخی از رمز ارزها از روش تایید صحت سهام استفاده میکنند. در این روش، هر فرد تعداد امکان تایید تعداد محدودی از معاملات را دارد؛ در حقیقت تعدادی برابر با میزان رمز ارزی که مایل به “سهام گذاری” آن است یا به طور موقت در یک گاوصندوق عمومی قرار داده شده تا فرصتی برای شرکت در این فرآیند محدود ایجاد شود. این تقریبا چیزی شبیه به وثیقه بانکی است. هر کسی که رمزنگاری کند واجد شرایط تایید معاملات است، اما شانس شما برای انجام این کار با مبلغی که ارائه دادهاید افزایش می یابد.
از آنجاییکه اثبات سهام، حل معادلات با مصرف بالای انرژی را برطرف میکند، بسیار کارآمدتر از اثبات کار بوده و امکان تایید سریعتر معاملات را فراهم میکند.
اگر یک مالک سهام (که بعضا اعتبارسنج نامیده میشود) برای تایید گروه جدیدی از معاملات انتخاب شود، به عنپوان پاداش رمز ارز دریافت میکند که بخشی از کارمزد معاملات کل است. برای جلوگیری از کلاهبرداری، در صورت انتخاب شدن و تایید معاملات نامعتبر، بخشی از آنچه را که به اشتراک گذاشته اید را از دست میدهید.
نقش اجماع در رمزنگاری
اثبات سهام و اثبات کار، برای تایید معاملات به سازوکارهای اجماع متکی هستند. این بدان معناست که در حالی که هر یک از کاربران جداگانه معاملات را تایید میکند، هر معامله تایید شده باید توسط بخش بزرگی از دارندگان دفتر بررسی و تایید میشود.
به عنوان مثال، یک هکر نمیتواند دفتر کل بلاکچین را تغییر دهد، مگر اینکه حداقل ۵۱ درصد دفتر کل را با موفقیت به دست بیاورد تا با نسخه جعلی خود مطابقت داشته باشد. میزان منابع لازم برای این کار تقلب را بعید میسازد.
چگونه میتوانید رمز ارز را استخراج کنید؟
حال میدانیم ارز دیجیتال چیست اما این ارز از کجا میآید؟ از روشی که استخراج نام دارد.
استخراج به این معناست که واحدهای جدید رمز ارز، در ازای تایید اعتبار معاملات در جهان منتشر می شوند. گرچه از نظر تئوری استخراج رمز ارز برای یک فرد معمولی امکان پذیر است، اما اثبات سیستم های کاری مانند بیت کوین به طور فزایندهای دشوار است.
هرچه شبکه بیت کوین رشد میکند، پیچیدهتر نیز میشود و قدرت پردازش بیشتری لازم دارد. مصرف کننده عادی قبلا میتوانست این کار را انجام بدهد اما اکنون هزینههای آن بسیار بالاست. افراد زیادی هستند که برای رقابت، تجهیزات و فناوری خود را بهینه کردهاند.
به یاد داشته باشید که اثبات رمز ارزها به انرژی بسیار زیادی نیاز دارد. تخمین زده شده است که ۰.۲۱ درصد از کل برق جهان (معادل انرژی مصرفی کشور سوئیس در یک سال) در راستای استخراج رمز ارز مصرف میشود. همچنین تخمین زده شده که بیشتر استخراج کنندگان بیت کوین در نهایت از ۶۰ تا ۸۰ درصد درآمد خود را برای تامین هزینه برق مصرف میکنند.
نقاط ضعف و قوت
اکنون که میدانیم ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد میتوانیم یک قدم به جلوتر برداریم. رمز ارز نیز مانند هر پدیده دیگری در جهان امروز، نقاط ضعف و قوتی دارد که هر کاربر با در نظر گرفتن آنها میتواند میزان و نحوه استفاده از آن را برای خود تعیین کند. در اینجا به اختصار به یکی از نقاط قوت و ضعف این پدیده اشاره میکنیم
پتانسیل برای بازدهی بالا
هیچ بازگشت سرمایهای قابل ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند تضمین نیست. اما به طور خاص ارزش بیت کوین در سالهای اخیر و به ویژه در ماههای اخیر رشد چشمگیر و البته نوسانات چشمگیری نیز داشته است. شخصی که در پایان سال ۲۰۱۶، ۱۰ هزار دلار در بیت کوین سرمایه گذاری کرده بود، در ماه دسامبر سال ۲۰۱۹ ارزش سرمایه گذاری خود را بالاتر از ۷۵ هزار دلار دید.
نوسانات بسیار زیاد
در عین داشتن پتانسیل برای کسب سود، رمز ارز میتواند ضررهای سنگینی به کاربر تحمیل کند. به عنوان مثال، ارزش یک بیت کوین در دسامبر سال ۲۰۱۷ معادل ۱۴ هزار دلار بود. در حالیکه در ابتدای سال ۲۰۱۹ ارزش آن تا ۳۶۰۰ دلار کاهش یافت و تا ماه جولای همان سال تا ۱۲ هزار دلار بالا رفت. پس انتظار بالا و پایینهای زیادی را داشته باشید.
مطلب پیشنهادی: پنج رمزارزی که باید شناخت
انواع ارز دیجیتال
حال میدانیم که ارز دیجیتالی چیست پس به سراغ تنوع آن میرویم. تا کنون بیش از ده هزار نوع مختلف از انواع ارز دیجیتال در جهان تولید شده است. اما در مجموع از نظر زیرساختی و فلسفه، سه نوع اصلی ارز دیجیتال داریم: بیت کوین، الت کوین و توکن.
بیت کوین
همانطور که پیش از این اشاره شد، بیت کوین اولین ارز دیجیتال بود که به بازار آمد. این ارز بر بستر بلاک چین طراحی شده بود که شرح آن رفت. در حال حاضر بیت کوین باارزشترین ارز دیجیتال است.
التکوین
در حال حاضر بیش از هزار نوع التکوین وجود دارد اما این عدد نباید شما را بترساند زیرا بیشتر التکوینها نسخههایی از بیت کوین هستند البته با تغییرات کمتر. البته این نکته را باید در نظر گرفت که همه التکوینها اینگونه نبوده و برخی التکوینها با تفاوتهای بسیار بسیار زیاد و اهداف متفاوت با بیت کوین وجود دارند. از جمله این التکوینهای متفاوت میتوان به اتریوم و نئو اشاره کرد. این دو التکوین، پلتفرمهای بسیار بزرگی هستند که برای ساخت اپلیکیشن بر بستر بلاک چین به کار میروند.
در مقایسه با دو نوع ارز دیگر، توکنها کاملا منحصر به فرد هستند زیرا بلاک چین خود را ندارند. توکنها در برنامههای غیر متمرکز یا همان به کار میروند. همان برنامههایی که پیش از این به آنها اشاره شد و بر بستر بلاک چین ساخته شدهاند. در حقیقت توکنها ارزهایی هستند که درون یک برنامه برای خرید و فروش و… به کار میروند. اما از آنجاییکه اپلیکیشنها بر بستر بلاکچین ساخته شدهاند، نقل و انتقال مالی با توکن توسط اتریوم یا نئو قابل تایید است.
ارز دیجیتال چیست؟
منظور از ارز دیجیتال، هر ابزار پرداختی است که کاملا به شکل الکترونیک ساخته شده باشد. ارز دیجیتال مانند دلار یا ریال فیزیکی نیست و برای محاسبه و انتقال.
منظور از ارز دیجیتال، هر ابزار پرداختی است که کاملا به شکل الکترونیک ساخته شده باشد. ارز دیجیتال مانند دلار یا ریال فیزیکی نیست و برای محاسبه و انتقال آن از کامپیوترها استفاده می شود. یک نمونه ارز دیجیتال معروف، رمز ارز (کریپتوکارنسی) است.
همچنین، ارز دیجیتال می تواند نماینده ی یک ارز فیات مثل دلار یا یورو باشد. برای اکسچنج این نوع ارز نیز از فناوری هایی مثل گوشی هوشمند، کارت های اعتباری و صرافی های آنلاین رمز ارز استفاده می شود. در برخی موارد ارز دیجیتال را می توان به پول فیزیکی تبدیل کرد. مثل برداشت وجه از دستگاه های خودپرداز.
نکته مهم
در کشور ما، لفظ ارز دیجیتال به طور اشتباه به جای لفظ رمزارز استفاده می شود. همانطور با خواندن این مقاله متوجه خواهید شد، این دو با یکدیگر متفاوت هستند. در نتیجه، رمز ارز یک نوع ارز دیجیتال محسوب می شود. برای آشنا شدن با مفهوم رمزارز، به مقاله رمز ارز چیست؟ مراجعه کنید.
آنچه در این مطلب می خوانیم ☜
تفاوت ارز دیجیتال با رمز ارز
رمز ارز نوعی ارز دیجیتال است که محدود به قانون نیست و امنیت آن از طریق فرایند رمزنگاری ایجاد می شود. رمز ارزها در بلاکچین یا لیست سفارش توزیع شده قرار گرفته و معمولا به صورت غیر متمرکز کنترل می شوند. یعنی هیچ نهاد یا واحد مرکزی نمی تواند تراکنش ها و مانده حساب کاربران را مدیریت کند.
رمز ارزها با ارز دیجیتال بانک های مرکزی یا سیستم هایی مثل M-Pesa، Alipay و Venmo متفاوت اند. در واقع این سیستم ها توسط یک سازمان متمرکز کنترل شده که می تواند در انجام تراکنش ها تاثیر (وقفه یا عدم پذیرش) ایجاد کند.
نکات پایه
- ارز دیجیتال کاملا به شکل دیجیتال است و مانند پول نقد، طلا یا نفت فیزیکی و قابل لمس نیست.
- بخش بزرگی از ارزهای دیجیتال در دست سازمان های بانکی است. همچنین پرداخت های آنلاین نیز ارز دیجیتال محسوب می شوند.
- به لطف وجود ارز دیجیتال، هزینه های ایجاد شده برای بانک ها بسیار کم شده است. چون نیازی به پرداخت هزینه برای اجاره مکان های فیزیکی و دستمزد برای کارمندان خرده ندارند.
- رمز ارزها نوع خاصی از ارزهای دیجیتال هستند که توسط الگوریتم های رمزنگاری کنترل می شوند. به دلیل غیر متمرکز بودن نیز نکات مثبت و منفی بسیاری برای رمز ارزها ایجاد شده است.
- رمز ارزها و ارزهای دیجیتال هر دو در معرض سرقت و کلاهبرداری های آنلاین هستند.
درک عملکرد ارز دیجیتال
ایده ی ساخت ارز دیجیتال از همان سال های ابتدایی ظهور اینترنت وجود داشته و برخی شرکت های ارز دیجیتال مانند دیجی کش (DigiCash) در دهه ی 90 میلادی تاسیس شدند. اما به محض ورود تجارت الکترونیک به اینترنت، اکثر این شرکت ها اعتبار خود را از دست دادند و متوقف یا ورشکسته شدند. در واقع دیگر کسی حاضر نبود از ارزهای دیجیتال استفاده کند. سپس شرکت پی پال (PayPal) دوباره ایده ی طراحی تراکنش های مالی دیجیتال را پیش کشید.
شرکت های خدمات رسانی مالی، انتقال های ارز دیجیتال را تسهیل کرده و افراد را به انجام تراکنش (از فاصله های دور و نزدیک) تشویق می کنند. بدون وجود ارزهای دیجیتال، عملکرد اکثر وبسایت های خرید و فروش آنلاین از حالت بهینه خارج خواهد شد. این نوع ارز قابلیت بانکداری آنلاین یا با استفاده از گوشی های هوشمند را ارائه کرده و استفاده از پول نقد یا مراجعه حضوری به بانک ها را تا حد زیادی کاهش داده است.
بانک ها نیز از فواید ارز دیجیتال با خبر شده و تعداد زیادی از شعب فیزیکی خود را تعطیل کرده اند. این موضوع دقیقا مثل یک شمشیر دو لبه است. با ظهور ارز دیجیتال، بسیاری از هزینه های بانکداری کاهش یافته و نیازی به استخدام چندین هزار کارمند خُرد نخواهد بود. از آن طرف، مشتریانی که به دنبال خدماتی از جمله وام خرید خودرو، سرویس های برنامه ریزی مالی یا دیگر فرصت های اینچنینی هستند از دست خواهند رفت.
نمونه های ارز دیجیتال
معمول ترین نمونه از ارزهای دیجیتال، پولی است که توسط موسسات بانکداری برای ترید یا سرمایه گذاری به صورت دیجیتال نگهداری می شود. به طور کلی، بانک ها حتما باید حجمی از نقدینگی (پول فیزیکی) داشته باشند، اما مجبور به استفاده از پول دیجیتال نیستند. با این حال اکثر این موسسات دپارتمان هایی را برای مدیریت میلیون ها و میلیاردها دارایی دیجیتال ایجاد کرده اند و به طور کلی از پول فیزیکی استفاده نمی کنند.
نوعی دیگر از ارزهای دیجیتال، رمز ارز (کریپتوکارنسی) است. رمز ارز نوعی ارز دیجیتال است که در شبکه ی بلاکچین قرار گرفته و برای ساخت، ترید یا خرید در کیف پول های دیجیتال نگهداری می شوند. (بلاکچین تحت کنترل نهاد مرکزی نیست و امنیت زیادی دارد). معروف ترین رمز ارزها در بازار عبارت اند از بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و ریپل.
ویژگی های مثبت و منفی ارزهای دیجیتال
یکی از ویژگی های مثبت ارزهای دیجیتال، تسهیل در پرداخت است. در واقع کاربران می توانند به صورت آنلاین یا با استفاده از اپلیکیشن های فضای مجازی به راحتی پرداخت های خود را انجام دهند. امنیت پول دیجیتال در برابر سرقت نیز بیشتر از پول فیزیکی است.
علاوه بر این، رمز ارزها در برابر سانسور مقاوم هستند و نمی توان تراکنش های آن را متوقف یا محدود کرد. برخی نیز از رمزنگاری استفاده می کنند تا کنترل و رهیابی تراکنش ها سخت شود. به همین دلیل، خیلی از مردم برای دوری از قوانین مالیاتی، کنترل سرمایه یا استفاده از بازارهای دارک نت به رمز ارزها روی آورده اند. البته بعضی از آنها ویژگی های منفی نیز دارند. از جمله کارمزدهای بالا در تراکنش و تاثیرات منفی بر محیط زیست.
همانطور که ذکر کردیم، رمز ارزها به صورت غیر متمرکز مدیریت می شوند. یعنی مسئولیت نگهداری یا بازگردانی رمز ارزهای مفقود شده تماما بر عهده ی کاربر است. همچنین ارزهای دیجیتال همیشه در معرض حملات سایبری هستند.
ویژگی های مثبت ارز دیجیتال
- امکان انجام تراکنش های سریع و از راه دور، بدون استفاده از کارت اعتباری یا اطلاعات حساب بانکی.
- کاهش هزینه های حسابداری و پس انداز پول.
- عدم وجود مالیات و سانسور در تراکنش رمز ارزها.
ویژگی های منفی
- وجود کارمزد برای استفاده از سیستم هایی مثل پی پل یا بیت کوین.
- فعالیت هکرها و کلاهبرداران سایبری
- عدم وجود قابلیت بازگردانی رمز ارز در صورت مفقود شدن آن.
سوالات پر تکرار راجع به ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال را می توان به صورت آنلاین از طریق یک صرافی ارز دیجیتال خریداری کرد. دستگاه های ATM ارز دیجیتال نیز در دسترس قرار گرفته تا به صورت آفلاین این کار را انجام داد. با مراجعه به برخی سرویس دهنده های کیف پول مانند کوین بیس نیز می توان ارز دیجیتال خریداری کرد. ارزهای دیجیتال متمرکز مانند M-Pesa را نیز باید از سازنده یا رابط های فروش منتخب خریداری کرد.
با اینکه بیت کوین مشهورترین رمز ارز است، اما تتر بر اساس حجم تراکنش (73.8 میلیارد روزانه) معروف ترین رمز ارز محسوب می شود. جدای از رمز ارزها نیز سیستم Alipay با حجم پرداخت 17 تریلیون دلار سالانه تنها در چین (!) در مقام اول جهانی قرار گرفته است.
ساده ترین روش جهت این کار، خرید رمز ارز در یک صرافی و سپس انتقال آن به کیف پول دیجیتال است. ترید روزانه نیز مانند سرمایه گذاری در اوراق بهادار می تواند ریسک بسیار بالایی داشته باشد. پس برای چندین سال اول سعی کنید روی سرمایه گذاری بلند مدت تمرکز کنید. همچنین دارایی دیجیتال بر خلاف دارایی های بازار بورس به راحتی می توانند از دست بروند. به همین دلیل برای ورود به دنیای کریپتوکارنسی باید پروتکل های امنیتی را بررسی کرد تا امنیت دارایی های دیجیتال به حداکثر برسد.
اکثر پروتکل های بلاکچین، متن باز هستند و همه می توانند با ایجاد تغییرات جزئی، نسخه ی خود را بسازند. همچنین استانداردهایی مانند ERC-20 اتریوم به افراد اجازه می دهند توکن خود را با کمترین زحمت روی یک بلاکچین بسازند.
سخن پایانی
ارز دیجیتال ابتکاری بزرگ در فناوری مالی محسوب شده که امکان ارسال و خرج کردن آنلاین پول از راه دور (یا حتی با اپلیکیشن های فضای مجازی) را ایجاد کرده است. بر خلاف تراکنش های کارت اعتباری، خطر افشای اطلاعات حساب در ارزهای دیجیتال وجود ندارد. با این حال، دارایی های دیجیتال در معرض فعالیت های مجرمانه هستند. به همین منظور برخی پروژه ها مثل بیت کوین از پروتکل های امنیتی قدرتمند استفاده کرده اند.
استخراج ارز دیجیتال چیست و درآمد آن چگونه است؟
احتمالا بسیاری از شما عبارت «استخراج ارز دیجیتال» یا «ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند استخراج بیتکوین» را شنیدهاید، ولی ممکن است ندانید وقتی میگوییم استخراج ارز دیجیتال، دقیقا از چه چیزی صحبت میکنیم. استخراج ارز دیجیتال در یک کلام به معنای تولید رمزارزهای جدید است. این کار با استفاده از مکانیسمهای خاصی انجام میشود.
خب، خبر خوب اینکه در این مطلب، قرار است به زبان ساده برایتان توضیح دهیم که استخراج چیست و با چه دستگاهی انجام میشود. با ما همراه باشید تا به سادهترین شکل با استخراج ارزهای دیجیتال و انواع روشهای آن آشنا شوید.
استخراج ارز دیجیتال چیست؟
کلمه استخراج (Mining) به معنی تایید تراکنشهای ارزهای دیجیتال است. این کار با استفاده از حل مسائل پیچیده ریاضی توسط کامپیوترهای قدرتمند انجام شده و به این ترتیب، ارزهای دیجیتال تولید میشوند.
این مسائل به حدی پیچیده هستند که به جز کامپیوترها، ابزار دیگری برای حل کردن آنها وجود ندارد. درست مثل استخراج طلا که با گذشت زمان ذخایر معادن آن کاهش مییابد، با افزایش تعداد استخراج کنندگان ارزهای دیجیتال هم، پیچیدگی مسائل بیشتر میشود؛ در نتیجه استخراج آنها هم سختتر خواهد شد.
دلیل انتخاب کلمه استخراج برای تولید ارزهای دیجیتال این است که همانطور که استخراجکنندگان در ازای کار سختی که در معادن انجام میدهند به فلزات ارزشمند دست پیدا میکنند، استخراج کنندگان ارزهای دیجیتال(ماینرها) نیز برای خدمتی که انجام میدهند پاداش دریافت میکنند که این پاداش به شکل ارزهای دیجیتال است.
اگر بخواهیم استخراج ارزهای دیجیتال را به زبان ساده توضیح دهیم، میتوانیم بگوییم که با توجه به شبکهای که رمز ارز مورد نظر روی آن کار میکند، هر چند دقیقه یک بلاک جدید در شبکه تولید میشود. حالا اگر قادر باشید آدرس دقیق آن بلاک را حدس بزنید، میتوانید آن را به حساب خود انتقال داده و مالک یک بلاک از آن رمز ارز شوید.
استخراج بیتکوین چیست؟
بیت کوین یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است. برخلاف بانکها که شما باید به آنها اعتماد کنید در بیتکوین بحث اعتماد بسیار متفاوت است. در این ساختار شما باید به کد و قوانینی که شبکه را ایجاد کرده است، اعتماد کنید.
نکتهای که نباید فراموش کرد این است که پیدایش بیتکوین دقیقا بعد از بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸ نمیتواند تصادفی باشد. در اصل بیتکوین به طوری طراحی شده است تا سیستمی بدون نیاز به اعتماد به سازمان یا شخص خاصی باشد.
حالا سوال مهم اینجاست که اگر مثلا قرار نباشد به یک سیستم مرکزی مثل بانک اعتماد کنیم تا از بروز اشتباه محاسباتی جلوگیری کند، پس از کجا بدانیم که در سیستم بیتکوین، خطا یا تقلبی رخ نمیدهد؟
اینجاست که پای ماینرها در میان است تا امنیت شبکه بیتکوین را تامین کنند. ماینر (استخراجکننده) یک کامپیوتر با توان پردازشی بسیار بالاست که میتواند قوانین تراکنشهای بیتکوین را بررسی و اجرا کند.
در واقع، تراکنشهای بیتکوین در دستههای خاصی به نام بلاک قرار میگیرند. بعد، یک رشته کاراکتر خاص تصادفی باید توسط ماینرها در شبکه حدس زده شود تا بلوک جدید ایجاد شود. این کاراکترها به عنوان هش بلاک شناخته میشوند. هر بلاک حاوی هش بلاک قبلی و همچنین هش جدیدی است که باید حدس زده شود.
هنگامی که این هش به درستی حدس زده شود، ماینرها میتوانند بلاک را به زنجیره اصلی بیتکوین اضافه کنند.
حالا، به کل این فرآیند حدس زدن هش، گواه اثبات کار (Proof of Work) گفته میشود. این سازوکار مهمترین ویژگی امنیتی این شبکه است که باید آن را درک کنید تا از چگونگی استخراج بیت کوین سر دربیاورید. اما این الگوریتم چگونه کار میکند؟
پاداش استخراج ارز دیجیتال
با گنجاندن هش بلاک قبلی در بلاک جدید، ماینرهای دیگر شبکه میتوانند تکراری بودن یا نبودن یک تراکنش را به راحتی بررسی کنند. به مجموعه این بلاکها، زنجیره بلاک یا همان بلاک چین گفته میشود.
ماینرها برای انجام این اعمال از کارمزدی که کاربران برای انجام تراکنشهایشان پرداخت میکنند، مقداری به عنوان پاداش کسب میکنند. این پاداشها در اصل به عنوان مشوقی برای تامین امنیت شبکه در نظر گرفته شده است.
دستگاه استخراج بیتکوین
اولین و مهمترین دستگاهی که برای استخراج بیت کوین نیاز دارید یک دستگاه استخراج (ایسیک ASIC ) است.
ایسیک یا مدار مجتمع با کاربرد خاص (ASIC) یک دستگاه پردازش است که با هدف خاصی طراحی شده است. دستگاه استخراج ASIC به دستگاه یا سختافزار رایانهای اطلاق میشود که از آن تنها با هدف استخراج ارز دیجیتال استفاده میشود.
به طور کلی، هر ماینر ASIC برای استخراج یک یا چند نوع ارز دیجیتال خاص ساخته شده است. یعنی یک ماینر ASIC بیت کوین فقط میتواند بیتکوین استخراج کند.
دستگاههای ASIC که به طور خاص برای ارزهای دیجیتال طراحی شدهاند، در یک مصرف انرژی یکسان قدرت پردازش بسیار بالاتری نسبت به رایانهها ارائه میدهند. تراشههای ASIC برای استخراج ارزهای دیجیتال بهطور فزایندهای بهبود و توسعه یافتهاند.
تجهیزات تامین انرژی مصرفی
برای راهاندازی ماینرهای خود به یک یا چند واحد تامین انرژی یا PSU نیاز دارید تا انرژی مصرفی دستگاههای شما براورده شود. برای محاسبه میزان انرژی مصرفی دستگاههای خود باید میزان توان اسمی که بر روی هر دستگاه آمده را با هم جمع کنید و در انتها یک ضریب اطمینان ۱۰ الی ۲۰ درصدی در نظر بگیرید.
برای مثال اگر 10 دستگاه ماینر دارید که هر کدام ۲۰۰۰ کیلووات انرژی در ساعت مصرف میکنند شما به حدود ۲۳۰۰۰ کیلووات انرژی در هر ساعت نیاز دارید.
آیا استخراج ارز دیجیتال بهصرفه است؟
باید توجه داشته باشید که در اغلب رمزارزها مثل بیتکوین، شما باید برق و تجهیزات پیشرفتهای به کار بگیرید تا بتوانید استخراج را با موفقیت انجام دهید.
به دلیل الگوریتم گواه اثبات کار که در بیتکوین، اتریوم و بسیاری از رمزارزهای دیگر استفاده میشوند، استخراج برای افراد عادی اصلا بهصرفه نیست. دلیل اصلی این شرایط هم، بالا رفتن رقابت بین ماینرها برای استخراج بیتکوین و سایر رمزارزهاست.
این روزها شما باید از تجهیزات گرانقیمتی استفاده کنید تا بتوانید مثلا بیتکوین استخراج کنید. البته نباید صورت حساب برق سر ماه را فراموش کنید که میتواند بسیار بالا باشد.
جدا از همه این موارد، باید بدانید که دیگر ماینرها ممکن است از تجهیزات جدیدتری استفاده کنند و زودتر از شما هش بلاکها را حدس بزنند. در این صورت، پاداش استخراج برای آنها لحاظ میشود و سر شما بیکلاه میماند.
اما یک روش سادهتر هم وجود دارد: خرید رمزارز!
چگونه ارز دیجیتال بخریم؟
حالا اگر میخواهید هم وارد دنیای شگفتانگیز ارزهای دیجیتال شوید و هم از این طریق سود کسب کنید، میتوانید با خرید ارز دیجیتال از صرافیهای رمزارز، وارد بازار ارزهای دیجیتال شوید.
اولین اقدام برای خرید ساده و سریع ارز دیجیتال این است که در یک صرافی رمزارز ثبتنام کنید. بعد از این مرحله، خیلی راحت میتوانید وارد حساب کاربریتان شوید و به معامله انواع ارزهای دیجیتال بپردازید.
سخن آخر
با اینکه استخراج ارزهای دیجیتال و کسب رمزارز بهعنوان پاداش این کار، اهمیت بالایی در تامین امنیت شبکههای رمزارز دارد، اما توجه داشته باشید که این کار هزینههایی دارد که کم هم نیست. بنابراین، همه نمیتوانند وارد صنعت استخراج شوند.
در عوض، شما با سرمایهگذاری در یک ارز دیجیتال آیندهدار، هم میتوانید جزو کسانی باشید که زودتر از دیگران وارد دنیای بلاکچین شدهاند و هم سود مناسبی کسب کنید. در نتیجه اینکه، خرید ارز دیجیتال هزینه و زمان بسیار کمتری نسبت به استخراج ارز دیجیتال دارد و به صرفهتر است.
ارزدیجیتال یا کریپتوکارنسی چیست؟ و چگونه بهترین ارز دیجیتال را انتخاب کنیم؟
امیر شاملویی
- اشتراکگذاری
نوسان قیمت ارزهای دیجیتال نسبتا زیاد است، اما همین موضوع میتواند این ارزها را برای معاملهگران و سرمایهگذاران جذاب کند، به خصوص اگر سرمایه گذاران به رشد این بازار اعتقاد داشته باشند. به عنوان توصیه سعی کنید ارز دیجیتالی بخرید که تعداد گرههای مناسبی داشته و در راستای پذیرش عمومی قرار داشته باشد. از قوانین کشور در مورد استخراج این ارزها آگاهی داشته باشید و اگر قصد ماین کردن دارید، هزینههای تولید را نیز در نظر بگیرید.
یکی از موضوعات مهم در سرمایهگذاری، شناخت گزینه سرمایهگذاری و عوامل موثر بر آن است. مثلا فرض کنید سرمایه خود را در بازار طلا به کار گرفتهاید. برای پاسخ دادن به پرسش «کی طلا بخریم»، «کی وارد بازار طلا شویم» و پرسشهایی از ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند این قبیل، باید عوامل تاثیرگذار بر قیمت طلا را بشناسید. در واقع، در دست داشتن «راهنمای قیمت طلا» شما را از تحولات این بازار آگاه میکند. به همین ترتیب، اگر بخواهید وارد بازار نسبتا جدیدی مانند ارزهای دیجیتال شوید، به چنین راهنمایی احتیاج خواهید داشت. در ادامه سعی میکنیم نکات مهم برای انتخاب بهترین ارز دیجیتال را ذکر کنیم.
تعداد گرهها
اولین نکتهای که در خرید ارزهای دیجیتال باید به آن توجه کنید، تعداد گرههای آن است. هر کامپیوتر متصل به شبکه بلاکچین، گره نامیده میشود. کار گرهها این است که محاسبات تراکنشها را تایید و بررسی کنند. تعداد گرهها یکی از معیارهای خوبی است که ارزش یک ارز دیجیتال را نشان میدهد. برای تحلیل اینکه آیا یک ارز قیمت منصفانهای دارد یا خیر، میتوان شمار گرهها و کل ارزش بازاری آن ارز دیجیتال را جستجو کرد. سپس این دو مورد را با ارزهای دیجیتال دیگر مقایسه نمود.
شمار گرهها قدرت جامعه پشتیبان آن ارز دیجیتال را نیز نشان میدهد. هر چه تعداد گرهها بیشتر باشد، جامعه قدرتمندتر میشود. دانستن این موضوع مهم است زیرا هرچه جامعه پشتیبان ارزی بیشتر باشد، احتمال چیره شدن آن ارز بر بحرانها بیشتر میشود. البته باید توجه کرد که گاهی افزایش تعداد گرهها به معنای بیش خرید شدن یک ارز دیجیتال است و باید به نکاتی که در ادامه میآید نیز توجه کرد.
افزایش تقاضا
عرضه و تقاضا عامل بزرگی در تعیین ارزش تمام چیزهایی است که قابل معامله هستند. ارزهای دیجیتال نیز از این قاعده جدا نیستند. در سالهای اخیر اقبال به خرید ارزهای دیجیتال رشد زیادی کرده و این نوع ارزها ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند حتی برای برخی شرکتها، دولتها و کشورها نیز محبوب شدهاند. تمام این موارد میتواند دلیلی برای افزایش قیمت ارزهای دیجیتال باشد. از آنجایی که عرضه این نوع ارزها تقریبا ثابت است، اگر افراد بیشتری تمایل به خرید آنها پیدا کنند، قیمت بالاتر میرود. اگر دلیلی پیش بیاید که تقاضای این ارزها کاهش پیدا کند، افت آنها میتواند شدید باشد زیرا بانک مرکزی وجود ندارد که تدابیر لازم را برای حمایت از واحد پولی به کار گیرد.
پذیرش عمومی
نکته دیگر مهم در سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال، میزان پذیرش عمومی فعلی یا انتظاری آنها است. اگر ارز دیجیتالی بتواند مقبولیت عموم را کسب کند، ارزش آن رشد زیادی میکند. اما شاید بپرسید چه عواملی لازم است تا یک ارز دیجیتال مقبولیت عام را به دست آورد؟ یکی از این عوامل آن است که بتواند در جهان خارج از فضای مجازی نیز قابل کاربرد باشد. هر چه تعداد جاهایی که آن را میپذیرند بیشتر باشد، بر مقبولیت عام آن تاثیر میگذارد. اگر یک ارز دیجیتال به جایی برسد که مانند پولهای رایج امروزی مورد استفاده قرار گیرد، موقعیت خوبی در آینده خواهد گرفت. البته لزومی ندارد این فراگیری در یک کشور خاص باشد، بلکه فراگیری آن در کشورهای پیشرفته یا جهان اهمیت دارد.
اگر تورم وجود داشته باشد، قیمت بیت کوین نسبت به آن ارز بالاتر میرود. سیاست بانکهای مرکزی و چاپ بیشتر پول به منظور تامین مالی سیاستهای حمایتی به ویژه در ایام شیوع کرونا، موجب شده است ارزهای دیجیتال این روزها محبوب شوند. بنابراین وجود تورم در یک کشور و انتظار پدید آمدن آن در آینده نزدیک یکی از عوامل خرید ارزهای دیجیتال است.
هزینههای تولید
یک نکته جالب در مورد بیت کوین وجود دارد و آن این است که هزینه تولید این پول بر عهده مالک آن است. در واقع، هزینههای مستقیم و هزینه فرصت تولید یک ارز دیجیتال از جمله عواملی هستند که بر ارزش یک ارز دیجیتال تاثیرگذارند. مثلا بیتکوین هزینه تولید بالایی دارد. این موارد شامل هزینه ساخت سختافزار تخصصی مانند سیپییو و کارت گرافیک در کنار سیستمهای خنک کننده برای چنین سختافزارهایی هستند. به علاوه، هزینههای قابل توجه انرژی نیز وجود دارند که برای عملکرد این سیستمها لازم است. صرف نظر از این موارد، هزینه تولید در برخی موارد نشان دهنده ارزش یک ارز دیجیتال هم هست.
مقررات
در صورت فراگیر شدن ارزهای دیجیتال، احتمال برقراری مقرراتی بر این ارزها از سوی دولتها بسیار زیاد است. باید به خاطر داشت که این مقررات میتواند منجر به متمرکزتر شدن پول دیجیتال شود. این موضوع تاثیر بزرگی بر قیمت ارزهای دیجیتال خواهد گذاشت. منتقدان میگویند در صورت چنین کاری، تراکنشها کمتر و کنترلشدهتر میشود. مقررات کشوری که در آن زندگی میکنید و مقرراتی که ممکن است در جهان بر این ارزها وضع شود، از نکات مهم دیگری هستند که باید هنگام خرید ارزهای دیجیتال به آن توجه کرد.
انواع ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی
ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسیها انواع مختلفی دارند و کاربردهای متفاوتی را انجام میدهند. هدف ابتدایی از ایجاد دسته اول رمزارزها انجام تراکنشها و پرداختهای روزمره بود. از جمله این ارزهای دیجیتال بیت کوین و لایت کوین هستند که به عنوان ابزار پرداخت میتوانند به کار گرفته شوند.
سکههای خصوصی محور
دسته دوم ارزهای دیجیتال برای انجام تراکنشهای خصوصی شکل گرفتهاند و به آنها privacy coin یا همان رمزارزهای خصوصی گفته میشود. این دسته از رمزارزها به آن منظور طراحی شدهاند تا تراکنشهای انجام شده قابل ردیابی نباشند. از جمله این رمزارزها میتوان به مونرو اشاره کرد.
رمزارزهای ارائه دهنده خدمات
دسته سوم از انواع ارزهای دیجیتال، رمزارزهای ارائه دهنده خدمات هستند. هدف از ایجاد آنها حل مشکلات جامعه و ارائه خدمات بوده است. از جمله این ارزهای دیجیتال میتوان به اتریوم اشاره کرده که به منظور تسهیل و برآورده ساختن شرایط شکلگیری قراردهای هوشمند ایجاد شد. شکلگیری قراردادهای هوشمند میتواند کار بزرگی در اجتماع انجام دهد. این قراردادها پروتکلهایی هستند که برای تنظیم قراردادها مورد استفاده قرار میگیرند و با استفاده از اطلاعات مربوط به قرارداد، کارهای موردنیاز را به صورت خودکار انجام میدهند.
استیبل کوینها چیستند؟
دسته چهارم به اتیبل کوینها معروف شدهاند. معمولا ارزهای دیجیتال فاقد پشتوانه هستند و غیرمتمرکز و رها از نهادهای رسمی هستند. تا حدودی به همین دلیل هم هست که نوسانات رمزارزها معمولا بالا و طبیعتا ریسک آنها هم نسبتا زیاد است. با این حال، استیبل کوینها جزو دستهای هستند که به عبارتی از پشتوانه برخوردار هستند. به همین دلیل هم استیبل کوینها ارزهای دیجیتال باثبات محسوب میشوند. این پشتوانهها که اغلب از جنس ارزهای رایج یک کشور یا داراییهای دیگری مانند طلا یا شرکت هستند، نوسانات کمتری دارند.
توکنهای به دردبخور
این دسته از ارزهای دیجیتال که به عنوان توکنهای کاربردی هم شناخته میشوند، کاربردهای خاصی دارند. از جمله این ارزهای دیجیتال میتوان به رمزارزهایی برای دیدن بازیهای یک تیم فوتبال خاص است. این دسته از ارزها تنها به همین درد میخورند و کاربردی طراحی شدهاند.
ارزهایی برای جذب سرمایه
دسته آخر ارزهای دیجیتال که در اینجا به معرفی آنها میپردازیم، ارزهای اوراق بهادار هستند. این دسته از ارزها هنوز چندان شناخته نشدهاند با این حال، کاربرد جالبی دارند. آنها میتوانند برای جذب سرمایه مورد استفاده قرار بگیرند. به عنوان مثال، آنها قابلیت این را دارند که برای پروژههای بزرگ توکنهایی را بر بستر بلاک چین منتشر کنند و به این ترتیب سرمایه لازم را جمعآوری کنند.
نقاط قوت ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال ابزاری نسبتا جدید در بازارهای مالی جهان به حساب میآیند و شمار سالهای فعالیت آنها اندکی بیش از یک دهه است. این ارزها نقاط ضعف و قوت مخصوص به خود را دارند. سه مزیت اصلی ارزهای دیجیتال را میتوان سرعت بالای تراکنشها، امنیت بالای آنها و حفظ حریم شخصی و خصوصی افراد برشمرد. سرعت بالای تراکنش ارزهای دیجیتال باعث میشود پرداختهای بینالمللی به راحتی قابل انجام باشد. این سرعت موجب میشود به خصوص در مورد تراکنشهای بینالمللی ارزهای دیجیتال مزیت خوبی داشته باشند. از سوی دیگر، انجام معاملات بر بستر بلاک چین موجب میشود امنیت بالایی در خصوص این پرداختها و سرمایهگذاری حاکم باشد. بلاک چین قابل هک شدن نیست و اگر تمهیدات لازم در خصوص کیف پول خود را رعایت کنید، سرمایهگذاری امنی خواهد بود. سومین مزیت این ارزها آن است که در این بازار تراکنشها به صورت مخفی انجام میشود و هویت صاحبان سرمایه در بسیاری از آنها پنهان است.
نقاط ضعف ارزهای دیجیتال
از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال نقاط ضعفی نیز دارند. از جمله آنها میتوان به نوسان بالای آنها اشاره کرد. البته در صورتی که بازار ارزهای دیجیتال گستردهتر شود، ممکن است این نوسانات کمتر شوند. یک نقطه ضعف دیگر برای ارزهای دیجیتال روی دیگر امنیت بالای آنهاست. در واقع، اگر کلیدهای دسترسی به سرمایهتان را از دست بدهید یا به نحوی غیرقابل بازگشت فراموش کنید، سرمایه شما از دست خواهد رفت. یک مساله دیگر به موضعگیری دولتها در خصوص بیت کوین و امکان محدودیت گذاشتن بر معاملات آنها برمیگردد. از جمله علتهای این مخالفت میتوان به رقیب شدن ارزهای دیجیتال برای پولهای ملی، امکان سوءاستفاده از ارزهای دیجیتال و انجام فعالیتهای مجرمانه و برخی ملاحظات دیگر اشاره کرد. علاوه بر این، از آنجا که هنوز این ارزها برای بسیاری از مردم ناآشنا هستند، لازم است اطلاعات و دانش خوبی در این خصوص داشت. در غیر این صورت ممکن است سرمایه خود را با سرمایهگذاری نامناسب یا اشتباهات دیگر از دست بدهیم.
صرافی ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند؟
صرافیهای ارزهای دیجیتال معمولا اپلیکیشنها یا وبسایتهایی هستند که امکان سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال و خرید و فروش آنها را برای افراد فراهم میکنند. چهار نوع مبادله در این صرافیها امکانپذیر است: خرید ارز دیجیتال با استفاده از پول ملی، خرید پول ملی با استفاده از یک ارز دیجیتال، معاوضه و خرید و فروش دو ارز دیجیتال با یکدیگر و در نهایت معاوضه و خرید و فروش دو پول ملی با یکدیگر. البته این امکانات بسته به صرافیهای مختلف متفاوت است و ممکن است همه آنها تمام این کارها را پوشش ندهند. به علاوه ممکن است برخی پولهای ملی از دسترس برخی صرافیها خارج باشد و نتوان با آنها معامله کرد. این صرافیها کارمزد کمی با متصل کردن خریدار و فروشنده به هم کسب میکنند.
انواع صرافیهای ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال را به طور کلی میتوان به دو دسته متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم کرد، اما دستههای دیگری هم دارند. در صرافیهای متمرکز افراد روی حسابهای کاربران نظارت میکنند. این نوع صرافیها اغلب صرافیهای موجود را تشکیل میدهند. این در صورتی است که در صرافیهای غیرمتمرکز قراردادهای هوشمند به صورت گرفتن معاملات کمک میکنند. این قراردادهای هوشمند همان طور که گفتیم بر بستر بلاک چین فعال هستند. برخی از صرافیها نیز به همتا به همتا معروفند. در صرافیهای همتا به همتا متقاضیان خرید و فروش آگهی میگذارند تا کسی را برای انجام معامله پیدا کنند. سایر کاربران آگهیها را میخوانند و یکی را برای معامله کردن انتخاب میکنند. صرافیهای دسته چهارم تبدیل سریع هستند که فقط کافی است به صرافی بگویید کدام ارزها را با هم مبادله کند. سایر کارها از سوی خود صرافی انجام میشود. آخرین دسته از صرافیها، صرافیهای مشتقه است که برای انجام معاملات آتی مورد استفاده قرار میگیرد. کاربرانی که بخواهند از اهرم استفاده کرده و سرمایهشان را چند برابر کنند، میتوانند از این گزینه استفاده کنند.
نکات کلیدی
احتمال وقوع اصلاح قیمتی در ارزهای دیجیتال را هیچ وقت نادیده نگیرید. در واقع، هر معاملهگر و سرمایهگذاری باید ریسکهای موجود در مورد ارزهای دیجیتال را سبک سنگین کند.
ارزش بلندمدت ارزهای دیجیتال با عوامل زیادی از جمله پذیرش عمومی و ارزش واقعی این ارزها در قیاس با ابزارهای پرداخت سنتی مانند ارزهای رایج تعیین میشود. یک عامل مهم دیگر دولتها و بانکهای مرکزی است که این ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند فناوری را قبول میکنند یا با آن مبارزه خواهند کرد.
نوسان قیمت ارزهای دیجیتال نسبتا زیاد است، اما همین موضوع میتواند این ارزها را برای معاملهگران و سرمایهگذاران جذاب کند، به خصوص اگر سرمایه گذاران به رشد این بازار اعتقاد داشته باشند. به عنوان توصیه سعی کنید ارز دیجیتالی بخرید که تعداد گرههای مناسبی داشته و در راستای پذیرش عمومی قرار داشته باشد. از قوانین کشور در مورد استخراج این ارزها آگاهی داشته باشید و اگر قصد ماین کردن دارید، هزینههای تولید را نیز در نظر بگیرید.