خطوط فیبوناچی

استفاده از قانون طلائی در عکاسی

استفاده از قانون طلائی در عکاسی

در عکاسی یک قانون به اسم نسبت طلائی وجود دارد. شما می‌توانید نسبت طلائی را همیشه در طبیعت مشاهده کنید. از لاک حلزون گرفته تا موج‌های اقیانوس و حتی بخش‌هایی از بدن انسان و DNA ما هم از قانون نسبت طلائی پیروی می‌کنند.

استفاده از قانون طلائی در عکاسی

شما با استفاده از قانون نسبت طلائی در عکاسی می‌توانید عکس‌هایی خلق کنید که به شکل طبیعی چشم‌نوازتر هستند.

قانون یک سوم یکی از اولین قوانین ترکیب‌بندی است که خیلی از عکاس‌های مبتدی یاد می‌گیرند. در ابتدا ممکن است رفتن از قانون یک سوم به سمت نسبت طلائی کمی سخت باشد. این کار مثل کنار گذاشتن حالت خودکار و عکاسی با حالت دستی است. اما شما با توجه به تمامی جزئیات و استفاده از نسبت‌های جدید می‌توانید تصاویر خودتان را به شدت تقویت کنید.

نسبت طلائی چیست؟

نسبت طلائی یک راهنمای ترکیب‌بندی است. برخی افراد از آن به عنوان مارپیچ فیبوناچی، مارپیچ طلائی، جدول فی، تناسب الهی و… یاد می‌کنند. این قانون به شما کمک می‌کند بیننده را در تمام تصویر هدایت کنید و ترکیب‌بندی شما نیز به چشم انسان متعادل‌تر و چشم‌نوازتر خواهد بود.

نسبت طلائی از زمان‌های خیلی قدیم و مدت‌ها قبل از اختراع دوربین‌ مدرن وجود داشته است. زمانی که مصری‌ها اهرام را می‌ساختند، آن‌ها از نسبت طلائی استفاده کرده‌اند و در آثار هنری مشهوری هم مثل مونالیزا و شام آخر از این قانون استفاده شده است.

اما این قانون از تکنیک‌های نقاشی سرچشمه نمی‌گیرد. نسبت طلائی از مثلثات سرچشمه می‌گیرد. ریاضیدان ایتالیایی، لئوناردو فیبوناچی زمانی که یک سری اعداد را پشت سر هم قرار داد به یک ایده‌ی جالب رسید. دنبال کردن نسبت اعداد وی می‌تواند به خلق یک ترکیب هنری زیبا و چشم‌نواز بیانجامد.

البته نیازی به ترسیدن نیست زیرا برای استفاده از این تکنیک به هیچ محاسبه‌ی عددی نیاز نخواهید داشت.

نسبت طلائی 1.618 به 1 است و براساس مارپیچی که در طبیعت از DNA انسان گرفته تا موج‌های اقیانوس دیده می‌شود است.

حتی در صورتی که ریاضیات را هم دوست ندارید، این مفهوم می‌تواند ترکیب‌بندی شما را از خوب به فوق‌العاده ارتقاء ببخشد.

روش‌های خیلی زیادی برای استفاده از نسبت طلائی وجود دارد. جدول فی و مارپیچ فیبوناچی متداول‌ترین روش برای استفاده از نسبت طلائی در عکاسی هستند.

جدول فی

جدول فی (Phi Grid) یکی دیگر از روش‌های در نظر گرفتن نسبت‌ها در عکاسی است. این جدول شبیه به قانون یک سوم به نظر می‌رسد اما شما کادر را به قسمت‌های مساوی تقسیم نمی‌کنید. نسبت ابعاد این جدول به جای 1:1:1 معمول 1:0.618:1 است و خطوط مرکزی به هم نزدیک‌تر هستند.

استفاده از این متد به این معنی است که سوژه کمی بیشتر در مرکز تصویر قرار دارد. به این ترتیب ترکیب‌بندی شما منحصر به فردتر خواهد بود و به سرعت توجه بیننده را به سوژه‌ی شما جلب خواهد کرد.

مارپیچ فیبوناچی

مارپیچ فیبوناچی یا طلائی از یک سری مربع براساس اعداد فیبوناچی ساخته شده است. طول هر مربع برابر با یکی از اعداد فیبوناچی است.

تصور کنید این مربع‌ها را داخل کادر تصویر قرار داده‌اید. در صورتی که از گوشه‌های مخالف هر مربع یک منحنی بکشید، با یک خط مارپیچ مواجه خواهید شد. این الگو همیشه در طبیعت تکرار خواهد شد و شبیه به پوسته‌ی ناتیلوس (حلزون گرمسیری آب‌های اقیانوس آرام و هند). این منحنی داخل کادر تصویر جریان دارد و چشم مخاطب را در تمام تصویر هدایت خواهد کرد.

مارپیچ فیبوناچی شبیه به تصویر زیر است.

بنابراین چگونه از نسبت طلائی در عکاسی استفاده خواهید کرد؟

شما باید بخشی که بیشترین جزئیات را دارد داخل کوچک‌ترین مربع قرار دهید. این مربع لزوما نباید داخل یکی از گوشه‌ها باشد بلکه می‌توانید آن‌را در هر کجای تصویر که مایل باشید قرار دهید. برای مثال در نقاشی مونالیزا صورت او داخل قسمت حیاتی کادر قرار گرفته است.

سعی کنید بقیه سوژه را هم داخل منحنی قرار دهید. با این کار چشم مخاطب را به صورت طبیعی در تمام تصویر هدایت خواهید کرد. حتی در صورتی که از راهنماهای ترکیب‌بندی مختلفی هم استفاده می‌کنید، قرارگیری سوژه هیچ تفاوتی نخواهد داشت.

نسبت طلائی در عکاسی باعث می‌شود علاوه بر اینکه عکاس به موقعیت سوژه در تصویر دقت کند بلکه به نحوه قرارگیری چیزهای دیگر هم دقت کند.

از تکنیک‌های ترکیب‌بندی مختلف استفاده کنید تا متوجه شوید که کدام تکنیک بهترین عملکرد را برای شما دارد. در مورد خلاقیت در ترکیب‌بندی هیچ پاسخ و روش درستی وجود ندارد و این موضوع کاملا به شما بستگی دارد.

نحوه استفاده از نسبت طلائی در عکاسی

هر دو متد نسبت طلائی می‌توانند تاثیر خیلی زیادی روی ترکیب‌بندی شما داشته باشند اما از کجا می‌دانید که باید از کدام متد استفاده کنید؟

قدم 1: بررسی صحنه

اینکه چگونه از نسبت طلائی استفاده می‌کنید به صحنه‌ای که در مقابل شما قرار گرفته است بستگی دارد. تکنیک‌های ترکیب‌بندی برای اینکه به صحنه فکر کنید در اختیار شما قرار دارند. قبل از گرفتن لنز خودتان به سمت صحنه و عکاسی از این تکنیک‌ها استفاده کنید.

شما تکنیک‌های ترکیب‌بندی مختلف را می‌شناسید و اکنون باید متد مناسب را انتخاب کنید. برای این کار می‌توانید سوالات زیر را درمورد صحنه‌ای که در مقابلتان وجود خطوط فیبوناچی دارد بپرسید:

• سوژه‌ی عکس چه چیزی است؟ سوژه چیزی است که می‌خواهید چشم را به سمت آن هدایت کنید
• عناصر دیگری که می‌توانید داخل صحنه قرار دهید کدامند؟ به تمامی عناصر دیگر موجود در صحنه نگاه کنید و تعیین کنید که هر عنصر حواس بیننده را از سوژه پرت می‌کند یا آن را تقویت می‌کند؟
• خطوط راهنما یا منحنی‌های طبیعی داخل تصویر وجود دارند؟ خطوط راهنما عملکرد خیلی خوبی در متد جدول فی دارند اما منحنی‌های طبیعی را بهتر است با مارپیچ نسبت طلائی به کار ببرید

قدم 2: تعیین متد ترکیب‌بندی

در قدمت بعدی باید یکی از دو متد مارپیچ طلائی یا جدول فی را انتخاب کنید. شما نمی‌توانید از یک سوژه‌ی صاف داخل منحنی استفاده کنید بنابراین در صورتی که صحنه‌ی شما خطوط راهنمای قدرتمندی دارد از جدول فی استفاده کنید.

در صورتی که صحنه‌ی شما منحنی‌های طبیعی بیشتری دارد، مارپیچ طلائی گزینه‌ی خیلی بهتر است. شما می‌توانید از سوژه‌‎های متعددی از شکل درخت گرفته تا انحنای استخوان گونه به نفع خودتان استفاده کنید.

نسبت طلائی نسخه‌ی پیشرفته‌تر قانون یک سوم است اما در صورتی که احساس می‌کنید تصویر شما با استفاده از قانون یک سوم بهتر دیده خواهد شد، می‌توانید از این قانون هم استفاده کنید.

قدم 3: تصور مارپیچ روی صحنه و گرفتن عکس

تصور کردن یک مارپیچ نسبتا پیچیده روی تصویری که مقابلتان قرار گرفته است در ابتدا می‌تواند کمی سخت باشد اما در صورتی که مفهوم را ساده‌تر کنید، درک آن آسان‌تر خواهد بود. از گرید داخلی دوربین خودتان استفاده کنید. این قابلیت را می‌توانید داخل تنظیمات دوربین پیدا کنید. خیلی از دوربین‌ها از این جدول برای قانون یک سوم استفاده می‌کنند. حتی در صورتی که قصد استفاده از این تکنیک برای ترکیب‌بندی را هم ندارید، استفاده از آن کمک زیادی به شما خواهد کرد.

در صورتی که دوربین شما از منظره‌یاب الکترونیک پشتیبانی نمی‌کند شما باید این کادر را در زمان عکاسی تصور کنید و از Live View استفاده کنید.

سپس باید تصمیم بگیرید که قصد دارید از کدام گوشه‌ی تصویر استفاده کنید. شما باید سوژه را روی تقاطع خطوط با جدول یا داخل کوچک‌ترین بخش مارپیچ قرار دهید. از جدول قانون یک سوم استفاده کنید و به صورت تقریبی محل قرارگیری سوژه را با استفاده از تکنیک نسبت طلائی پیدا کنید.

در صورتی که جدول فی را انتخاب کردید باید سوژه را نسبت به قانون یک سوم در جای نزدیک‌تری نسبت به مرکز تصویر قرار دهید و در صورتی که از مارپیچ طلائی استفاده می‌کنید باید کمی نسبت به نقاط تقاطع قانون یک سوم، سوژه را بیشتر به لبه‌ها نزدیک کنید.

سعی کنید ترکیب‌بندی را با خطوط راهنما یا منحنی‌هایی که داخل صحنه مشاهده می‌کنید تطبیق دهید. عناصر موجود در صحنه را روی خطوط جدول و یا در طول منحنی قرار دهید. به یاد داشته باشید که ترکیب‌بندی خیلی پیچیده‌تر از کراپ کردن صحنه با استفاده از منظره‌یاب است.

شما می‌توانید با تغییر محل قرارگیری خطوط و زوایا را تقویت کنید. برای مثال می‌توانید در یک ارتفاع بلندتر قرار بگیرید و یا با نشستن و دراز کشیدن ارتفاع خودتان را کاهش دهید. همچنین می‌توانید به سوژه نزدیک‌تر شوید، از آن دورتر شوید یا کمی به سمت چپ و راست جابجا شوید.

تمامی امکاناتی که در اختیار دارید را امتحان کنید. هدف شما این است که عناصر دیگر صفحه را روی مارپیچی که از سمت سوژه شروع می‌شود قرار دهید. در صورتی هم که از متد گرید استفاده می‌کنید باید سعی کنید عناصر را روی خطوط استفاده نشده‌ی جدول فی قرار دهید.

سپس زمان عکاسی فرا می‌رسد. در صورتی که مطمئن نیستید از چه زاویه‌ای باید عکاسی کنید و سوژه هم ثابت است، چند عکس مختلف بگیرید. کمی ترکیب‌بندی را بین تصاویر تغییر دهید و ببینید کدام یک از آن‌ها بهتر برای قانون نسبت طلائی جواب می‌دهد.

قدم 4: ادیت تصاویر برای رسیدن به بهترین نسبت طلائی

تا به اینجا به تصویر کشیدن جدول فی و یا مارپیچ نسبت طلائی در زمان عکاسی را یاد گرفتیم. اما اگر بخواهید دقیقا به عدد جادویی 1.618 برسید چطور؟

خوشبختانه فتوشاپ و دیگر نرم‌افزارهای ادیت عکس ابزارهای زیادی برای این کار دارند.

تصویر را داخل فتوشاپ باز کنید، ابزار کراپ را انتخاب کنید و با استفاده از آن یک جعبه‌ی کراپ روی تصویر بکشید. سپس روی گزینه‌ی Overlay کلیک کنید و ترکیب‌بندی مدنظر خودتان (Golden Ratio یا جدول فی، Golden Spiral یا مارپیچ فیبوناچی) را انتخاب کنید.

با جابجا کردن جعبه‌ی کراپ ترکیب‌بندی خودتان را به خطوط فیبوناچی صورت دقیق تنظیم کنید. در صورتی که مارپیچ طلائی در گوشه‌ی سمت راست تصویر نیست می‌توانید از گزینه‌ی Circle Orientation استفاده کنید. برای این کار به منوی بازشویی که فرم ابزار ترکیب‌بندی را انتخاب کردید برگردید و یا کلیدهای Shift + O را فشار دهید.

تکنیک ترکیب‌بندی نسبت طلائی در عکاسی باعث تقویت تصاویر شما خواهد شد. هم روش جدولی و هم روش مارپیچ این تکنیک نشانگر الگوها و ترکیب‌هایی است که قبلا هم در طبیعت دیده شده‌اند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای اطلاع از آخرین اخبار سایت نورنگار و همچنین دریافت کد تخفیفی به ارزش ۲۰ هزارتومان ایمیل خود را وارد کنید.

فیبوناچی اصلاحی retracement چیست؟ کاربرد آن در تحلیل تکنیکال

retracement-fibonacci

بدون شک یکی از ابزارهای مورد علاقه معامله گران فیبوناچی است. ابزارهای فیبوناچی در سه حالت مختلف وجود دارد که در این مقاله به فیبوناچی اصلاحی داخلی اشاره می کنیم. مطالعه این مقاله و استفاده از ابزار فیبوناچی کمک شایانی به معاملات ارزهای دیجیتال می کند.

اگر درباره ی فیبوناچی اطلاعاتی ندارید بهتر است ابتدا مطالب زیر را مطالعه کنید.

فیبوناچی اصلاحی retracement چیست؟

اولین ابزار محبوب از سری ابزارهای فیبوناچی، فیبوناچی اصلاحی داخلی یا بازگشتی یا retracement است. کاربرد این ابزار برای زمانی است که رفتار چارت ارز یک نوع روند خاص را شروع می کند و سپس از مدتی نیازمند اصلاح قیمت است و پس از این اصلاح قیمت دوباره حرکت خود را از سر می گیرد. مهمترین کاربرد این ابزار این است که می توان سطوحی که قابلیت بازگشت روند از آن ها وجود دارد را شناسایی کرد.

فیبوناچی اصلاحی داخلی در روند صعودی و نزولی

در یک روند صعودی:

مقداری که نمودار اصلاح قیمتی را تجربه می کند از کف شروع روند پایین تر نخواهد رفت.

و در یک روند نزولی:

مقداری که نمودار اصلاح قیمتی را تجربه می کند از سقف شروع روند پایین تر نخواهد رفت.

نکته مهم : اگر اصلاح از سقف و کف نیز پایین تر رفت اینجا الگوی کلاسیک double bottom یا double top رخ می دهد که پیشتر راجع به این الگوها صحبت کرده ایم.

فیبوناچی retracement و خطوط حمایت و مقاومت

از خطوط فیبوناچی اصلاحی داخلی می توان به عنوان نوعی خطوط حمایت و مقاومت قبل از انجام اصلاح قیمت استفاده کرد. این خطوط بر روی تراز های زیر قابلیت اصلاح دارند.

۰.۲۳ – ۰.۳۸ – ۰.۵ – ۰.۶۱۸ – ۰.۷۸ – ۰.۸۸- ۱ – ۱.۴۱۴ – ۱.۶۱۸

آموزش رسم فیبوناچی retracement

برای رسم فیبوناچی retracement مراحل زیر را دنبال کنید.

یافتن یک روند

ابتدا یک روند صعودی یا نزولی را در چارت پیدا کنید.

رسم در روند صعودی

با استفاده از ابزار در تریدینگ ویو ابزار fibo retracement را انتخاب و نقطه کف را به سقف وصل کنید.

رسم در روند نزولی

با استفاده از ابزار تریدینگ ویو ابزار fibo retracement را انتخاب و نقطه سقف را به کف وصل کنید.

سیگنال خرید و فروش فیبوناچی retracement

بعد از رسم فیبوناچی retracement تقریبا سطوح حمایت و مقاومت و واکنش های چارت قیمتی به این سطوح مشخص می شود. نحوه سیگنال خرید و فروش نیز دقیقا در نواحی همین خطوط خواهد بود که اقدام به خرید یا فروش ارز نمایید.

نکته مهمی که باید درنظر بگیرید این است که از بین تراز های فیبوناچی، تراز 618 و 786 بسیار مهم تر از بقیه ترازها هستند و احتمال اصلاح قیمتی تا این ترازها بیشتر است.

سوالات متداول درباره ی فیبوناچی اصلاحی داخلی

منظور از فیبوناچی ریتریسمنت چیست؟

سطوح فیبوناچی اصلاحی خطوط افقی هستند که نشان می دهد در چه مواردی مقاومت و حمایت وجود دارد. به عنوان مثال تراز 23.6٪ که یک عدد فیبوناچی است ، که احتمال واکنش روند به این تراز بسیار متحمل است. اعداد فیبوناچی در سراسر طبیعت یافت می شوند. بنابراین، بسیاری از معامله گران بر این باورند که این اعداد در بازارهای مالی نیز ارتباط دارند.

چگونه از فیبوناچی اصلاحی استفاده می کنیم؟

مرحله 1 – جهت بازار را مشخص کنید: به عنوان مثال روند نزولی.
مرحله 2 – ابزار فیبوناچی اصلاح را از بالا رسم کنید و آن را به سمت پایین بکشید، تا انتها.
مرحله 3 – سه سطح مقاومت مهم را در نظر بگیرید: 0.236 ، 0.382 و 0.618.
بسته به پوزیشن خود خرید و فروش خود را انجام دهید.

آیا فیبوناچی اصلاحی قابل اطمینان است؟

فیبوناچی می تواند خطوط و ناحیه های مهمی را ارائه دهد، اما بدون تأیید هرگز وارد معامله نشوید. استفاده از ابزارهای تحلیل تکنیکال مانند MACD یا اسیلاتورهای مختلف احتمال یک معامله خوب را افزایش می دهد.

کدام تایم فریم برای فیبوناچی اصلاحی بهتر است؟

هر زمان که بازار حرکت قابل توجهی انجام دهد، می توان فیبوناچی را در آن روز یا هفته اعمال کرد. برای این روش پیشنهاد می کنم از تایم فریم 30 یا 60 دقیقه ای استفاده کنید. این یک بازه زمانی مناسب برای تماشای نوسانات روزمره در بازار و استفاده از فیبوناچی Retracement است.

آموزش فیبوناچی زمانی و نکات آن در بورس ایران

تحلیلگران تکنیکال به منظور پیش بینی زمان های تغییر روند در بازار بورس از تکنیک فیبوناچی زمانی استفاده میکنند. در این مقاله به بررسی این اندیکاتور میپردازیم و شیوه استفاده از آن را بیان خواهیم کرد.

آموزش ویدیویی

درصورتیکه ویدیوی بالا کافی نبود می توانید به خواندن ادامه دهید و نکات بیشتری بیاموزید:

توی این پک فوق العاده، تحلیل تکنیکال در بورس رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! بورس رو سریع یاد بگیر وحسابی پول دربیار!

فیبوناچی زمانی چیست؟

مناطق زمانی فیبوناچی یک اندیکاتور بر اساس زمان است. شاخص به طور معمول با یک نوسان بزرگ بالا یا نوسان پایین در نمودار شروع می شود. سپس خطوط عمودی به سمت راست امتداد می یابند ، و نشان دهنده مناطقی از زمان است که می تواند منجر به یک چرخش قابل توجه دیگر در بالا ، پایین یا برگشت شود.

نکات مهم درباره فیبوناچی زمانی

• مناطق زمانی فیبوناچی خطوطی عمودی هستند که مناطق بالقوه ای را نشان می دهند که در آنها یک چرخش زیاد ، کم یا معکوس ممکن است رخ دهد.
• مناطق زمانی فیبوناچی ممکن است نقاط معکوس دقیقی را نشان ندهند. آنها مناطق مبتنی بر زمان هستند که باید از آنها آگاهی داشته باشید.
• مناطق زمانی فیبوناچی فقط مناطق مهم بالقوه مربوط به زمان را نشان می دهند. هیچ توجهی به قیمت نمی شود. این منطقه می تواند کم یا زیاد جزئی یا زیاد یا کم باشد.
• مناطق زمانی فیبوناچی براساس توالی اعداد فیبوناچی است که نسبت طلایی را به ما می دهد. این نسبت در سراسر طبیعت و معماری یافت می شود.

نحوه محاسبه فیبوناچی زمانی

فیبوناچی زمانی در واقع برگرفته شده از توالی عددیفیبوناچی است. این سری عددی شامل 0 ، 1 ، 2 ، 3 ، 5 ، 8 ، 13 ، 21 ، 34 ، 55 ، 89 ، 144، … است. این توالی عددی در واقع از یک الگوی ریاضی پیروی میکند. هر عدد با عدد بعد از خود جمع میشود و عدد بعد حاصل میشود.

حال در فیبوناچی زمانی، زمان مورد نظر از توالی عددی اصلی پیروی میکند. نکته قابل توجه در محاسبه فیبوناچی زمانی انتخاب سری عددی است. یعنی اگر با اضافه کردن مناطق زمانی فیبوناچی با دست ، می توان از پنج عدد اول جلوگیری کرد ، زیرا وقتی همه خطوط عمودی روی هم قرار بگیرند ، شاخص به خصوص قابل اطمینان نیست. بنابراین ، برخی از معامله گران خطوط عمودی خود را 13 یا 21 دوره پس از نقطه شروع شروع می کنند.

نحوه محاسبه بازه زمانی فیبوناچی زمانی را در نمودار زیر میتوان بررسی کرد. زمانیکه معامله گر، یک موقعیت را بعنوان شروع روی نمودار مشخص می کند چندین خطوط عمودی بر روی نمودار رسم می شود که این خطوط، تعداد روزهای آتی متناظر با سری اعداد فیبوناچی می باشند.

با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!

تحلیل نمودار با استفاده از فیبوناچی زمانی

نقطه شروع تاریخ یا دوره باید یک تاریخ نسبتاً مهم باشد که نقطه کم یا زیاد باشد. هنگامی که نشانگر روی این تاریخ یا دوره اعمال می شود ، خطوط عمودی در سمت راست نقطه شروع ظاهر می شوند. خط اول یک دوره بعد از نقطه شروع ، خط بعدی دو دوره بعد ظاهر می شود و غیره. به طور معمول نقطه 0 در نظر گرفته نمیشود. معمولا از نقاط 13 قابل اعتمادتر خطوط فیبوناچی هستند.

تحلیل بازار با فیبوناچی زمانی

اگر قیمت در حال نزدیک شدن به یک منطقه حمایت و همچنین یک منطقه زمانی فیبوناچی است و قیمت پس از آن افزایش می یابد ، این دو روش یکدیگر را تأیید می کنند. یک نقطه پایین به طور بالقوه در دسترس است و قیمت می تواند در حال افزایش باشد. برای ارزیابی چگونگی افزایش قیمت ممکن است فرم دیگری از تجزیه و تحلیل مورد نیاز باشد ، زیرا مناطق زمانی فیبوناچی نشان دهنده میزان حرکت نیستند. قیمت ممکن است پایین بیاید و سپس به طور قابل توجهی افزایش یابد ، یا فقط ممکن است به طور موقت قبل از سقوط به پایین ترین سطح افزایش یابد.

برای ترسیم فیبوناچی کافیست بین دو قله را در نمودار بازه زمانی 0 و 1 درنظر گرفته و از این دو نقطه به بعد را طبق سری عددی فیبوناچی پیش رفت.

ابزارهای تحلیل فیبوناچی زمانی

1-ریتریس زمانی داخلی: در این ریتریس از 2 بازه زمانی استفاده میشود و نسبت های ۳۸٫۲ ، ۵۰ ، ۶۱٫۸ و ۱۰۰ درصد در آن بسیار رایج می باشد.

2-ریتریس زمانی خارجی: این ابزار دارای دو نقطه بوده و در واقع در حالت بین سقف و کف و نیز در حالت بین کف و سقف کاربرد خواهد داشت. نسبت های ۱۰۰ و ۱۶۱٫۸ درصد در این ابزار بسیار حائز اهمیت می باشند.

3-نسبت های زمانی: این ابزار اگر چه در ریتریس زمانی به کار برده خواهد شد اما از نظر نوع استفاده متفاوت می باشد. این ابزار از دو نقطه برخوردار بوده و رسم آن از دو پیووت انجام خواهد شد .TCR در واقع به منظور یافتن کف و سقف سوم به کمک 2 کف و یا 2 سقف کاربردی می باشد. به منظورر رسم این ابزار نیاز بوده که حتما هر دو پیووت مورد استفاده یا جهت تعیین زمان تقریبی سقف سوم، سقف بوده و یا به منظور تعیین زمان تقریبی کف سوم بایستی هر دو کف باشند.

4-تصویر تناوب های زمانی: این ابزار به نوعی نشان دهنده زمان یک روند در گذشته به آینده می باشد و در واقع تعیین نموده که روند مربوطه در چه زمان هایی قابل تکمیل می باشد. این ابزار دارای 3 پیووت بوده و سه نقطه ای می باشد. نسبت های ۶۱٫۸ ، ۱۰۰ و ۱۶۱٫۸ درصد را نیز می توان در این ابزار اصلی ترین نسبت های فیبوناچی دانست.

آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی به زبان ساده

اگر به آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی نیاز دارید، مطمئنا این مطلب برایتان مفید است، چرا که در این مطلب علاوه بر این که اندیکاتور فیبوناچی و سطوح مختلف آن را خدمت شما معرفی می کنیم، آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی و استراتژی های معامله گری با استفاده از این اندیکاتور را به همراه روش های دریافت سیگنال خرید و فروش از خطوط فیبوناچی را در اختیارتان قرار می دهیم، بنابراین اگر به تحلیل تکنیکال علاقه دارید و دوست دارید آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی که یکی از دقیق ترین و شناخته شده ترین اندیکاتورهای دنیاست را یاد بگیرید، این مطلب را تا انتها دنبال فرمایید.

آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی

اندیکاتور فیبوناچی یکی از مشهورترین و پرکاربردترین اندیکاتورهاست که به چهار نمونه‌ اصلاحی، گسترشی، انبساطی و بازتابی تقسیم بندی می شود. آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی بخش حائز اهمیتی از تحلیل تکنیکال است و به این منظور که یک معامله‌ گر بتواند به درستی از همه فرصت‌ های معاملاتی در بازار بورس و حتی بازارهای مالی دیگر استفاده کند، بهترین کار شناخت انواع این ابزار و نحوه‌ عملکرد آن‌ هاست.

در این مطلب ابتدای امر قصد داریم چهار مدل اندیکاتور فیبوناچی را خدمت شما معرفی کنیم و در ادامه مفهوم سطوح فیبوناچی و جزئیات دیگر را مورد بررسی قرار می دهیم تا دیگر برای رسم و استفاده از اندیکاتور فیبوناچی به مقاله دیگری نیاز نداشته باشید، پس همچنان همراه ما بمانید.

1) اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی

اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی یا RET کاربردی‌ ترین و پرطرفدارترین ابزار این اندیکاتور به حساب می آید. بهترین زمان استفاده از این اندیکاتور زمانی است که قیمت در یک روند در حال حرکت است. این اندیکاتور، زمان های اصلاح قیمت و نقطه ورود و خروج را در اختیار سهامداران می گذارد.

2) اندیکاتور فیبوناچی بازتابی

اندیکاتور فیبوناچی بازتابی یا پروجکشن یا PRO ابزاری است که به منظور رسم آن به 3 نقطه کف، سقف و اصلاح در تحلیل تکنیکال احتیاج می باشد. وقتی که در این اندیکاتور سقف به کف متصل شود، هدف شناسایی حمایت است و زمانی که در این اندیکاتور کف به سقف اتصال یابد، مقاومت‌ های بعدی یک سهم در بازار سرمایه تعیین خواهد شد.

3) اندیکاتور فیبوناچی انبساطی

اندیکاتور فیبوناچی انبساطی یا EXP بسیار به اندیکاتور بازتابی شبیه است. جالب است بدانید که هدف از این ابزار شناسایی مسیر یک روند تا انتهای آن می باشد. در حقیقت این اندیکاتور از ترکیب فیبوناچی گسترشی و بازتابی به وجود می آید و تنها فرق آن با فیبوناچی بازتابی، استفاده از دو نقطه است.

2) اندیکاتور فیبوناچی گسترشی

اندیکاتور فیبوناچی گسترشی یا EXT برای وقتی مناسب است که قیمت از کانال قبلی خود عبور کرده باشد. در حقیقت هدف از این اندیکاتور شناسایی هدف‌ های قیمتی جلوتر و سطوح مقاومتی جدید در بازار سهام می باشد. به منظور رسم این اندیکاتور، می بایست دو نقطه سقف و کف را تعیین کنید و آن ها را به یکدیگر وصل نمایید.

به‌ صورت کلی هدف از آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی در تکنیکال بورس ایران، شناسایی و تحلیل حرکت‌ های برگشتی یا ادامه روند می باشد. درصدهایی که در این ابزارها مورد استفاده قرار می گیرند، از نسبت درصدهای میان اعداد فیبوناچی حاصل شده اند. هر کدام از این اعداد، تقریبا 1.618 برابر عدد قبلی خود هستند، ولی با این وجود و به همان صورت که پیش تر هم گفتیم، فیبوناچی اصلاحی از دیگر اندیکاتورهای فیبوناچی کاربردهای به مراتب بیشتری دارد و امکانات بیشتر و دقیق تری را در اختیار استفاده کنندگان اندیکاتور قرار می دهد.

نحوه استفاده از ابزار فیبوناچی در تحلیل تکنیکال

در ابتدای امر می بایست یک ‌روند خاص را تعیین کنیم که این روند می‌ تواند نزولی یا صعودی باشد. نکته ای که در این خصوص باید آن را در خاطر داشته باشید اینجاست که تشخیص استفاده از ابزار کاملا شخصی است و بدون تردید تجربه می‌ تواند نخستین مولفه حائز اهمیت در استفاده از آن باشد و به منظور تشخیص نقاط کف و سقف، تجربه به‌ صورت محسوس خود را نشان می‌ دهد. به منظور رسم بایستی در روند صعودی بعد از انتخاب ابزار، کف را به سقف و در روند نزولی سقف را به کف وصل کنیم. برای نحوه‌ معامله بایستی برای واکنش معامله‌ گران در یکی از سطوح فیبوناچی صبر کنیم.

به ‌عبارتی به منظور تشخیص این که این سطح حمایت یا مقاومت است، می بایست همه پارامترهایی که برای یک حمایت یا مقاومت در حالت عادی مورد بررسی قرار می دادید، را در نظر بگیرید. در این بین نسبت های ۶۱.۸ درصد و ۳۸.۲ درصد از اهمیت برگشتی به مراتب بالاتری برخوردار هستند. نخست می بایست روی تراز ۳۸.۲ درصد حساس بود و تحت شرایطی که از این تراز عبور کرد، به ۶۱.۸ درصد حساس شد و در شرایطی که از این تراز هم رد شد، تراز بعدی ۷۸.۶ درصد است و در صورتی که این سطح نیز شکسته شود، احتمالا با کف قیمتی برخورد خواهد کرد و احتمالا این کف را نیز خواهد شکست!

مفهوم سطوح مختلف فیبوناچی چیست؟

همان طور که پیش تر هم گفتیم فیبوناچی سطوح متفاوتی دارد و این اندیکاتور را می‌ توانید برای هر نوع دارایی در بازار سرمایه رسم نماییم. هر سطح فیبوناچی، نشان دهنده میزان اصلاح حرکت پیش از خود است. طبیعتاً، با توجه به عمق این سطوح، مفهوم این سطوح هم متفاوت است.

سطح 23.6 درصد فیبوناچی اصلاحی عمق کمی دارد و به صورت معمول به عنوان منطقه حمایتی شناخته نخواهد شد. سطح 38.2 تا 50 درصد عمق بیشتری دارد و از حمایت بالاتری نیز برخوردار است. سطح 61.8 درصد در فیبوناچی اصلاحی بیشترین عمق را داراست و به‌ عنوان اصلاح طلایی در نظر گرفته می شود.

چه اطلاعاتی از سطوح اندیکاتور فیبوناچی کسب می کنیم؟

از سطوح اندیکاتور فیبوناچی می‌ توان برای تعیین زمان ورود به معامله، زمان توقف و قیمت‌ هدف استفاده نمود. به عنوان مثال یک تریدر امکان دارد که رشد قیمت یک سهام را در بورس ببیند و در ادامه این سهام به انداز 61.8 درصد رشدش عقب‌ نشینی نماید. در این جا چنانچه قیمت مجددا رو به بالا پرش نماید، به علت آغاز حرکت از سطح فیبوناچی، روند رو به بالای بلندتری داشته و سرمایه‌ گذار قادر است برای خرید اقدام کند. این را در نظر داشته باشید که نقطه توقف در این حالت می‌ تواند روی 78.6 و یا 100 درصد قرار گیرد.

حتما برایتان جالب است : آموزش رسم خطوط روند به زبان ساده

از سطوح اندیکاتور فیبوناچی در سایر اشکال تحلیل تکنیکال هم بهره گرفته می شود. به عنوان مثال از این نسبت‌ ها در امواج الیوت و یا الگوهای گارتلی بسیار استفاده می شود و در حقیقت پایه و اساس این الگوها همین نسبت‌ های فیبوناچی در بازار سرمایه است. روال کار بدین شکل است که زمانی که قیمت به سمت بالا و یا پایین حرکت می‌ کند، یک تصحیح قیمتی و یا عقب‌ نشینی از حرکت خود انجام می‌ دهد. در این الگوها این عقب‌ نشینی‌ ها و تصحیح قیمت‌ ها در نزدیکی سطوح فیبوناچی رخ خواهد داد.

سطوح عقب‌ نشینی اندیکاتور فیبوناچی برعکس میانگین متحرک ساکن و ایستا هستند. همین ماهیت ایستای سطوح قیمت‌ ها، امکان تشخیص سریع و آسان سیگنال‌ های بازار سرمایه را فراهم می کند. نکته مهمی که در این خصوص باید در نظر داشته باشید این است که این سطوح فیبوناچی برای گسترش و اضافه شدن قیمت هم استفاده می شود و این اندیکاتور تنها مختص عقب‌ نشینی قیمت یک سهم در بازار بورس نمی باشد.

سطوح مقاومت و حمایت در اندیکاتور فیبوناچی

سطوح حمایت و مقاومت فیبوناچی همان سطوحی به حساب می آیند که در آن‌ ها می‌ توان انتظار بازگشت روند را داشت. در حقیقت این سطوح قادرند مشابه سیگنال ورود در تحلیل تکنیکال عمل کنند. هنگامی که قصد دارید خطوط فیبوناچی از سطوح حمایتی و مقاومتی بهره بگیرید، بهتر است منتظر بمانید تا از ثبات روند قیمت اطمینان پیدا کنید. بعضی اوقات امکان دارد درجا زدن قیمت در بورس بیشتر از حد انتظار زمان نیاز داشته باشد. وقتی که قیمت به سطح حمایتی می‌ رسد، نقطه‌ مناسب برای خرید و ورود به بازار است. در مقابل، هنگامی که قیمت در روند نزولی قرار دارد و به سطح مقاومت فیبوناچی می رسد، زمان مناسبی برای فروش به حساب می آید.

هنگامی که از ابزار تکنیکال کمک می گیرید، بایستی این را در خاطر داشته باشید که قیمت‌ه ا رفتار گذشته خود را تکرار خواهند کرد. توجه به رفتار قیمت از نکته های حائز اهمیت معامله گری می باشد. هنگامی که یک قیمت به سطح مشخصی واکنش نشان می‌ دهد، این معنی را می دهد که این سطح در تاریخچه قیمت این دارایی نقش حائز اهمیتی را بازی می کند. با درک این موضوع و مشخص کردن استراتژی معاملات خود، می‌ توانید از الگوی فیبوناچی در بازار بورس بهره لازم را ببرید. تحلیل تکنیکال و آموزش کار با فیبوناچی شما را یاری خواهد کرد تا زمان‌ های مناسب ورود و خروج را به بهترین شکل شناسایی کنید.

ولی همان طور که پیش تر هم عنوان کردیم، هیچ اصلاحی به معنای بازگشت به روند قبلی نخواهد بود. در حقیقت هنگامی که قیمت به سطح موردنظر می‌ رسد، به این معنا نیست که آن نقطه سیگنالی قطعی برای ورود و به دست آوردن سود است. هرچند اندیکاتور فیبوناچی ابزاری کاربردی در تحلیل تکنیکال است، ولی وقتی می‌ تواند بهترین نتیجه را برای شما به همراه داشته باشد که در کنار یک استراتژی مناسب و چندین اندیکاتور دیگر مورد استفاده قرار گیرد. شما می‌ توانید از اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی در کنار ابزار دیگری مانند شناسایی خط روند، میانگین‌ های متحرک، RSI و سایر اندیکاتورهای هم پوشان استفاده نمایید.

کاربرد فیبوناچی در بازار بورس

تا به اینجا به زبانی ساده با مفهوم اعداد فیبوناچی و کاربرد آن در بازارهای مالی به صورت مختصر آشنا شدیم و در این بخش می خواهیم کاربرد اعداد فیبوناچی در بازار سهام را با نگاه ریزبینانه تری مورد بررسی قرار دهیم. از سری اعداد فیبوناچی تا بخشی می‌ توان برای پیش‌ بینی روند قیمت سهم‌ ها در بازار استفاده نمود.

تحلیل‌ گران بازار سرمایه وقتی که به صورت دقیق نمودار قیمتی سهم‌ ها را مورد بررسی قرار می دهند تلاش می کنند در میان تحلیل‌ های سهم از ارتباط موجود در سری فیبوناچی و روند قیمتی سهم ارتباط‌ های نزدیک را بیابند و با استفاده از آن تا حد خوبی خطوط فیبوناچی به پیش‌ بینی‌ های قیمتی در آینده سهم دستی یابند.

همان‌ طور که احتمالا مستحضر هستید، در فرآیند تحلیل تکنیکال، ابزارهای گوناگونی وجود دارند که در این بین از ابزار فیبوناچی هم می توان به منظور تعیین نقاط ورود و خروج، به نوعی نقاط حمایت و مقاومت استفاده نمود. در این بین با استفاده از سری فیبوناچی در تکنیکال سهام، توانایی این کار را خواهیم داشت تا با ابزارهایی مانند؛ فیبوناچی اصلاحی، فیبوناچی خارجی، فیبوناچی انبساطی، فیبوناچی پروژکشن، فیبوناچی اکسپنشن و … روند انجام معاملات خود را در بازار بورس تسهیل ببخشیم و با درصد اطمینان بیشتری وارد معاملات خود شویم.

البته همان طور که می دانید استفاده از یک تک اندیکاتور برای تصمیم گیری در خصوص خرید یا فروش به تنهایی فاقد اعتبار لازم است و بهتر است از اندیکاتورهای مختلف در کنار مبانی دیگر تحلیل تکنیکال، بنیادی، روانشناسی بازار، تابلوخوانی و … استفاده کنید تا ضریب خطای شما تا حدود زیادی کاهش یابد و سود مطمئن تری را به دست آورید.

نتیجه گیری و کلام پایانی

هنگامی که به دنبال استفاده از تحلیل تکنیکال و آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی در بورس هستید، این را باید هموارد در نظر داشته باشید که هیچ ابزاری به صورت کامل عملکرد مثبت و قطعی از خود نشان نداده است و نشان نخواهد داد! به هر حال تعداد زیادی از معامله‌ گران با این اندیکاتور کار می‌ کنند و استراتژی‌ های خود را مطابق با آن تنظیم کرده اند و اتفاقا سود های مناسبی را نیز کسب کرده اند.

در نظر داشته باشید که بهترین روش استفاده از اندیکاتور فیبوناچی، استفاده‌ ترکیبی از آن با دیگر ابزارهای کمکی در تحلیل تکنیکال و بنیادی است. در آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی در بورس گفتیم که چهار نمونه‌ رایج اندیکاتور فیبوناچی، مدل‌ های فیبوناچی اصلاحی، گسترشی، انبساطی و بازتابی وجود دارد.

وقتی خطوط فیبوناچی که اندیکاتور فیبوناچی را با سایر اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال مانند RSI و میانگین متحرک ترکیب نمایید، مطمئنا نتیجه مطمئن تر و مناسب تری را دریافت خواهید کرد. در انتها باید این نکته را یادآور شویم که این ابزار تنها برای نشان دادن یک مسیر احتمالی کاربرد دارد و داشتن هدف و استراتژی مشخص در معامله‌ گری، مهم ترین موضوع است که تنها به عهده‌ خودتان می باشد و هیچ ابزار کمکی نمی تواند این کار را برای شما انجام دهد.

همان طور که ابتدای مقاله به شما قول دادیم، در این مطلب به آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی پرداختیم.

اگر دوست دارید بدانید استراتژی معاملاتی گن به زبان ساده و عامیانه چیست، مطمئن باشید این مطلب بهترین راهنمای شماست!

به نظر شما آموزش اندیکاتور فیبوناچی می تواند در روند انجام معاملات سودده ما را یاری کند؟

استفاده از سطوح بازگشت فیبوناچی برای تشخیص خطوط روند

یک ابزار خوب دیگر برای ترکیب با ابزار بازگشت فیبوناچی، آنالیز خط روند میباشد. پس بالاخره، سطوح بازگشتی فیبوناچی، هنگامی به بهترین شکل کار میکند که بازار دارای روند باشد، این مفهوم زیادی دارد!

به یاد اورید که هرگاه یک جفت ارز دارای روند به سمت بالا و یا به سمت پایین باشد، معامله کنندگان، از سطوح بازگشتی فیبوناچی ، بعنوان راهی برای سوار شدن بر روند (وارد شدن به روی روند)ب استفاده میکنند. بنابراین چرا به دنبال سطوحی نباشیم که سطوح فیبو کاملا با روند، تنظیم شوند (همراستا شوند)؟

اجازه دهید نمودار 1 ساعته از AUD/JPY را مورد بررسی قرار دهیم. همانطور که مشاهده میشود، قیمت در طی دو روز گذشته از یک خط روند صعودی کوتاه مدت پیروی میکند.

شما با خود فکر میکنید، "این، دقیقا در اینجا، یک روند صعودی خوب میباشد. من AUD/JPY را میخرم، حتی اگر این فقط برای یک معامله کوتاه مدت باشد. من فکر میکنم وقتی جفت ارز دوباره به خط روند برسد، دوباره خواهم خرید" .

قبل از اینکه شما اینکار را انجام دهید، چرا شما به جعبه ابزار فارکس خود مراجعه نمیکنید و ابزار بازگشتی فیبوناچی را بیرون نمی آورید؟ اجازه دهید ببینیم که آیا میتوانیم قیمت ورود دقیق تری داشته باشیم.

در اینجا ما سطوح بازگشتی فیبوناچی را با استفاده از نوسانات نزولی در 82.61 و نوسانات صعودی در 83.84 رسم کردیم.

توجه کنید که چگونه سطوح فیبوناچی 50.0% و 61.8% با خط روند بالارونده برخورد میکنند.

آیا این سطوح میتوانند بعنوان سطوح حمایت بالقوه در نظر گرفته شوند؟ برای دریافتن این موضوع تنها یک راه وجود دارد!

حدس بزنید چه راهی؟ سطح بازگشتی فیبوناچی 61.8% حفظ شده است، وقتی قیمت در آنجا، قبل از حرکت به سمت بالا، جهش کرد. اگر شما برخی سفارشات را در آن سطح تنظیم کرده باشید، شما یک ورود موفق و خوب خواهید داشت.

دو ساعت بعد از رسیدن به خط روند، قیمت بالا رفت؛ مانند Astro Boy که رد بول ( Red Bull ) خورده باشد، و در نوسانات به سمت بالا (نوسانات صعودی) به حد انفجار ( بالاترین حد خود) رسید.

آیا شما از اینکه اکنون، این را در جعبه ابزار فارکس خود دارید؛ خوشحال نیستید؟

همانطور که میبینید، ارزش دارد که از ابزار بازگشتی فیبوناچی استفاده کنید، حتی اگر شما میخواهید در باز آزمایی ِ خط روند وارد شوید. ترکیب ِ هر دوی سطوح حمایت و یا مقاومتِ قطری و افقی میتواند به این معنا باشد که سایر معامله کنندگان ، نیز به آن سطوح چشم دوخته‌اند.

توجه داشته باشید همانند سایر ابزارهای رسم، ترسیم خطوط روند همچنین میتواند موضوع جالبی باشد.

شما دقیقا نمیدانید که سایر معامله کنندگان چگونه آنها را رسم میکنند، اما میتوانید بر روی یک چیز حساب کنید؛ یعنی اینکه روندی وجود دارد.

اگر شما دیدید که روند در حال توسعه است، شما باید به دنبال راههایی برای انجام خرید باشید تا به خود شانس بهتری را برای داشتن معامله سودآور بدهید. شما میتوانید از ابزار بازگشتی فیبوناچی برای کمک به خود در یافتن نقاط بالقوه برای ورود استفاده نمایید.

شما تنها سه قدم تا ورود به دنیای فارکس فاصله دارید ( برای ورود روی لینک های زیر کلیک کنید):