ارز دیجیتال (cryptocurrency) چیست؟

ارز فیات

ارزهای دیجیتال: سوال این روزهای مردم

پوریا زعیم زاده یکشنبه 10 فروردین 1399

زمانی شما می‌توانستید ارزهای دیجیتال را با انگشتان دست بشمارید. اما امروز دیگر امکان این کار نیست و بازار ارز دیجیتال به قدری گسترده شده است که خود من هم شاید ۹۰ درصد از آن‌ها را نشناسم. در این مقاله می‌خواهم نگاهی کلی به اصلی ترین ارزهای دیجیتال بیاندازم.

بیت کوین، آلت کوین‌ها و توکن‌ها. البته هر کدام از این‌ها را به طور مفصل در مقاله‌های قبلی مورد بررسی قرار داده‌ام اما بد نیست یکبار دیگر به بازگوی آن‌ها بپردازیم. قبل از شروع، موضوع مهمی که باید دربارهٔ آن صحبت کنم واژهٔ ارز دیجیتال (Cryptocurrency) است. اگر قبلا دربارهٔ آن چیزهایی شنیده‌اید بد نیست مجددا در مقالهٔ ما هم اطلاعاتی دربارهٔ ارزهای دیجیتال کسب کنید.

ارز دیجیتال چیست؟

پیشوند Crypto مخفف "رمزنگاری" است. رمزنگاری یک فناوری است که اطلاعات را ایمن نگه می‌دارد و آن را از مهاجمان مخفی می‌کند. مطمئننا واژهٔ رمزنگاری را در کتاب‌های تاریخ دیده‌اید، واژه‌ای که در خلال جنگ جهانی دوم نیروهای متحدین از آن برای رد و بدل کردن پیغام‌های محرمانهٔ خود استفاده می‌کردند.

اما امروزه، مهندسین علم کامپیوتر از این واژه برای مقاصد گوناگون استفاده می‌کنند. یکی از این مقاصد "ارز دیجیتال" است. سایت Decryptionary.com واژهٔ Cryptocurrency را "یک پول الکترونیکی با ویژگی‌های امنیت تراکنش بالا و ناشناس بودن اطلاعات کاربران " ترجمه می‌کند. اکنون تعداد ارزهای دیجیتال را فراموش کنید و تمرکز خود را تنها بر روی ماهیت و عملکرد آن‌ها بگذارید.

به لطف ارزهای دیجیتال، مردم دیگر نیازی به حضور بانک‌ها برای نگهداری از دارایی‌ها و اطلاعات شخصی خود ندارند (این مسئله شامل کارت‌های اعتباری شرکت‌ها نیز می‌شود). مردم با حضور ارزهای دیجیتال دیگر نیازی به بانک‌ها ندارند تا تراکنش‌ها را پردازش کنند زیرا تراکنش‌ها در بلاک چین توسط نود‌ها (تعداد انبوهی از کامپیوترهای شبکه) پردازش و تایید می‌شوند. بلاک چین یک پایگاه دادهٔ عظیم و مشترک است.

ارزهای دیجیتال به سه گونهٔ اصلی تقسیم می‌شوند

بلاک چین به سه بخش تقسیم می‌شود. بلاک چین بیت کوین که اولین فناوری منتشر شدهٔ ارزهای دیجیتال است. بعد از بیت کوین بلاک چین‌های فراوانی ساخته شدند که "آلت کوین" نام گرفتند. نئو، لایت کوین و کاردانو نمونه‌های قابل اعتماد آلت کوین‌ها هستند. و در آخر نوبت به توکن‌ها و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز می‌رسد که سومین بخش مهم ارزهای دیجیتال را به خود اختصاص داده‌اند.

بیت کوین

بیت کوین‌ها سکه‌های دیجیتالی هستند که در کامپیوتر ذخیره می‌شوند. آن‌ها وجود خارجی ندارند (فیزیکی نیستند) و تنها در دنیای دیجیتال حضور دارند. شاید از خود بپرسید که چه کسی بیت کوین را اختراع کرد؟ باید بگویم که هویت مخترع بیت کوین هیچگاه فاش نشد. البته همه او را به نام ساتوشی ناکاموتو می‌شناسند، اما این یک اسم جعلی است و هیچکس نمی‌داند که او واقعا کیست!

برخلاف بیت کوین، بانک‌ها هر وقت که بخواهند می‌توانند حساب‌های مشتریان را مسدود کنند. آن‌ها کنترل محسوسی روی مشتریان دارند و از این ویژگی خود نهایت سوء استفاده را برده‌اند. بانک‌ها نقش عمده‌ای در بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ داشته‌اند. بیت کوین تنها یک سال پس از این بحران فعالیت خود را در سال ۲۰۰۹ آغاز کرد. خیلی‌ها معتقدند که بحران اقتصادی یکی از دلایل ساخت بیت کوین می‌تواند باشد.

راه حلی که می‌توانست سلطهٔ سیستم بانکی را از بین ببرد، شبکهٔ غیر متمرکز بود. مرجع واحد نباید کنترل مردم و مشتریان را در اختیار داشته باشد، اما بانک‌ها و دولت‌ها بر تمامی سرمایه‌های مردم کنترل دارند، بنابراین خلاء یک واحد پول جدید که غیر قابل کنترل باشد حس می‌شد.

بیشتر بخوانید: نگاهی مختصر به کیف پول‌های بیت کوین

بیت کوین تنها راه حل بود: این واحد پول هیچ مرجع واحدی ندارد، به طوری که توسط هیچ یک از بانک‌ها، دولت‌ها اداره نمی‌شود و آن‌ها قادر به مسدود کردن حساب‌های مشتریان نیستند. جالب نیست؟ احتمالا اکنون سوالی که در ذهن دارید این است که بیت کوین چگونه کار می‌کند. به ادامهٔ مقاله توجه کنید.

چگونگی تراکنش‌های بیت کوین

برای ثبت کردن تراکنش‌ها، باید آن‌ها را در یک پایگاه داده قرار دهیم (پایگاهی شبیه به Excel sheet). تراکنش‌ها معمولا در یک محل از شبکه متمرکز بایگانی می‌شوند. اما بیت کوین به دلیل اینکه از شبکهٔ غیر متمرکز استفاده می‌کند، پایگاه دادهٔ آن در شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود. این پایگاه داده به عنوان یک دفتر کل توزیع شده (Distributed ledger) شناخته می‌شود و با استفاده از بلاک چین قابل دسترسی است.

برای ارسال بیت کوین به یک نفر، شما باید یک امضای دیجیتالی موقت ایجاد کنید تا شبکه متوجه شود که واقعا قصد ارسال مبلغ را دارید و کسی نتواند از شما سوء استفاده کند. مثلا کلمهٔ "قصد دارم ۵۰ بیت کوین به جودی ارسال کنم" را بنویسید و در آخر آن را امضا کنید. پیغام شما به تمام کامپیوترهای (نود) شبکه مخابره می‌شود. آن‌ها این پیغام را در پایگاه داده کل ثبت می‌کنند.

آلت کوین‌ها

بعد از بیت کوین نوبت به آلت کوین‌ها می‌رسد. در حال حاضر بیش از هزار آلت کوین در بازار ارز دیجیتال موجود است! اما اجازه ندهید تا این تعداد شما را بترساند؛ اکثر آلت کوین‌ها تنها نسخه‌ای از بیت کوین هستند که با تغییرات جزئی همراه بوده‌اند. به همین خاطر است که آن‌ها را آلت کوین نامگذاری کرده‌اند. این بدان معناست که بیت کوین به تنهایی می‌تواند با همهٔ آن‌ها رقابت کند و خود یک نقش بسیار بزرگ را به تنهایی ایفا می‌کند.

بهتر است بدانید که همهٔ آلت کوین‌ها نسخهٔ کپی شدهٔ بیت کوین نیستند و دارای ویژگی‌های منحصر به فرد هستند و حتی اهدافی کاملا متفاوت را نسبت به بیت کوین دنبال می‌کنند. برخی از آلت کوین‌ها دارای الگوریتم‌های متفاوتی نسبت به بیت کوین هستند. به طور مثال، ارز دیجیتال فکتوم آلت کوینی است که از الگوریتم اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کند. در این الگوریتم خبری از ماینرها نیست و سیستم بجای آن از استیکرها (Stakers) استفاده می‌کند.

استیکرها کاربرانی هستند که مانند ماینرها به ازای تایید هر تراکنش‌ پاداش دریافت می‌کنند. تنها تفاوتی بزرگی که با شیوهٔ اثبات کار (Pow) دارد این است که دیگر خبری از رقابت بین ماینرها برای اینکه به عنوان اولین نفر تراکنش را تایید کنند نیست. کاربران در الگوریتم اثبات سهام به طور جداگانه و به نوبت برای پردازش انتخاب می‌شوند. این امر باعث صرفه جویی در مصرف برق می‌شود و دیگر نیازی نیست تا هزاران ماینر یک بلاک مشابه را پردازش کنند زیرا یک ماینر به نام "Staker" برای تایید هر بلاک انتخاب می‌شود.

همانطور که می‌بینید همهٔ آلت کوین‌ها صرفا شبیه به بیت کوین عمل نمی‌کنند. در واقع نئو و اتریوم مثال‌هایی از آلت کوین‌های شناخته شده هستند که تفاوت‌های قابل توجهی با بیت کوین دارند. همانطور که می‌دانید بیت کوین یک ارز دیجیتال است اما در آن سو، اتریوم و نئو به عنوان ارز دیجیتال فعالیت ندارند بلکه توسعه دهندگان از پلتفرم آن‌ها استفاده می‌کنند تا اپلیکیشن‌های خود را بر روی آن طراحی کنند.

درست است، شما بر روی پلتفرم‌های نئو و اتریوم می‌توانید اپلیکیشن‌های منحصر به فرد خود را ایجاد کنید (دقیقا مانند اندروید). این امر راهی مناسب برای شرکت‌ها است تا ارزهای دیجیتال نوین خود را بر روی بلاک چین اتریوم و نئو ایجاد کنند. اتریوم این امکان را با معرفی فناوری بی نظیری در عرصهٔ رمزارز محقق کرد. در سال ۲۰۱۵ ویتالیک خالق جوان اتریوم این فناوری را با نام "قرارداد هوشمند" عرضه کرد که اجازه می‌داد قراردادها پس از فراهم شدن یک شرایط از پیش تعیین شده به صورت خودکار فعال شوند.

بیشتر بخوانید: مزایای ارزهای رمزنگاری شده

سومین و آخرین بخش تشکیل دهندهٔ ارزهای دیجیتال

توکن‌ها

اغلب، توکن‌ها را به اشتباه کوین دیجیتال خطاب می‌کنند. بین توکن و کوین دیجیتال تفاوت بزرگی است. توکن‌ها بر روی بلاک چین‌ها ایجاد می‌شوند. در حقیقت، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند،‌ رایج‌ترین پلتفرم‌ توکن بلاک چین، اتریوم‌ها هستند. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد می‌شوند، ERC-20 نام دارند.

با این حال،‌ توکن‌های دیگری به نام NEO ،‌ Waves، Lisk و Stratis وجود دارند. توکن‌های اتریوم ERC-20 نام دارند و در آن سو توکن‌های نئو NEP-5 شناخته می‌شوند. همه می‌توانند توکن‌ مخصوص به خود را بر روی یکی از این پلتفرم‌ها ایجاد کند.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

در واقع این کار به طور قابل ملاحظه‌ای توانایی فنی کمی را می‌طلبد. من این کار را به تازه وارد‌ها توصیه نمی‌کنم،‌ اما برای کسی که کمی تجربهٔ برنامه نویسی دارد، زیاد طول نخواهد کشید. این کار به یک توسعه دهنده نیاز دارد تا مقداری کوین بومی به بلاک چینی که در حال ایجاد توکن است بپردازد. منظور از بومی بودن این است که مثلا برای تولید توکن اتریوم باید همان کوینی را پرداخت کنیم که از خانوادهٔ اتریوم باشد مانند اِتِر.

به طور مثال،‌ اگر توکنی بر روی اتریوم تولید شد، تولید کننده باید مقداری اِتِر به ماینرهای شبکه پرداخت کند تا اعتبار تراکنش (تولید کردن) را تایید کنند. به خاطر داشته باشید که مبلغ باید به تمام تراکنش‌های توکن‌ها در بلاک چین پرداخت شود، نه صرفا برای تولید توکن. به علاوه،‌ هر اپلیکیشنی که بر روی اتریوم ساخته شود، موظف است از کوین‌های اِتِر برای انتقال توکن‌های مخصوص خود از یک کاربر به دیگری یا بین اپلیکیشن و کاربر استفاده کند. همان گونه که هزینه‌های تراکنش باید به کسانی پرداخت شود که امنیت شبکه را تامین می‌کنند.

اهداف توکن‌ها

بیشتر توکن‌ها باید با استفاده از اپلیکیشن‌های غیر متمرکز یا dApps مورد استفاده قرار گیرند. توسعه دهندگان هنگام تولید توکن می‌توانند تعداد واحد و مقصد ارسالی آن‌ها را تعیین کنند. آن‌ها مقداری از ارز دیجیتال بومی را در بلاک چینی که در آن توکن تولید کرده‌اند پرداخت خواهند کرد.

پس از تولید،‌ از توکن‌ها اغلب برای فعال کردن ویژگی‌های اپلیکیشنی که طراحی شده‌ استفاده می‌شود. به عنوان مثال،‌ موزی‌کوین (Musicoin) توکنی است که کاربران با استفاده از آن به ویژگی‌های گوناگون پلتفرم موزی‌کوین دسترسی پیدا می‌کنند. ویژگی‌هایی از قبیل تماشای موزیک ویدیو یا پخش یک آهنگ.ارز دیجیتال (cryptocurrency) چیست؟

بایننس (نام یک صرافی) نیز توکن مخصوص به خودش را دارد. کاربران با استفاده از توکن بایننس (BNB) می‌توانند از ۵۰ درصد تخفیف در معامله‌هایشان برخوردار شوند. برخی از توکن‌ها برای اهداف دیگری تولید می‌شوند: برای معامله‌های کالاهای فیزیکی. کالای فیزیکی یعنی چه؟

مثلا شما قصد دارید خانهٔ خود را با استفاده از قرارداد هوشمند به فروش برسانید. آیا می‌توانید خانهٔ خود را به همراه متعلقاتش داخل قرارداد هوشمند قرار دهید. مسلما جواب منفی است. اما می‌توانید با استفاده از توکن خانهٔ خود را در معرض فروش بگذارید.

وی‌پاور (WePower) نام توکنی است که می‌توان با استفاده از آن کالاهای فیزیکی را در معرض نمایش قرار داد. پروژهٔ وی‌پاور یک اپلیکیشن غیرمتمرکز Dapp است که به کاربران اجازه می‌دهد تا از ارزهای دیجیتال برای خرید انرژی استفاده کنند. این اپلیکیشن بر بستر بلاک چین است و از قراردادهای هوشمند بهره می‌برد.

بیشتر بخوانید: کشورها ارزهای دیجیتال را تایید می‌کنند

بزرگترین مزیت تولید توکن

از آنجا که توسعه دهندهٔ Dapp و توکن نیازی به ایجاد بلاک چین مخصوص به خود ندارد، باعث صرفه جویی در وقت و منابع می‌شود. آن‌ها در عین حال که از امنیت بلاک چین بومی بهره می‌برند می‌توانند با اپلیکیشن خود از ویژگی‌های ارز دیجیتال نیز استفاده کنند.

زمان تنها چیزی نیست که صرفه جویی می‌شود. اگر قرار بود آن‌ها به جای استفاده از توکن و Dapp مجبور به ایجاد بلاک چین و کوین مخصوص به خود می‌شدند، آن گاه باید برای تایید تراکنش‌هایشان به دنبال ماینرها می‌گشتند.

بدین ترتیب برای ایجاد یک بلاک چین قوی و غیرقابل هک به ماینرهای زیادی نیاز بود. این باعث می‌شود که بسیاری از کامپیوترها در شبکه حس مشارکت بیشتری در قبال هم داشته باشند و برخلاف بلاک چین‌های متمرکز که کارایی ضعیفی دارند از کارکرد بسیار بهتری برخوردار باشند. که این امر یک روند بسیار طولانی‌ و پرهزینه‌ است.

آشنایی با ارز دیجیتال

با ورود ارزهای دیجیتال و شکل گیری دنیای کریپتوکارنسی به زندگی مردم، نیاز به شناخت و درک ارز دیجیتال (cryptocurrency) چیست؟ این مفاهیم بیشتر حس شد. در این مقاله قصد داریم شما را با برخی مفاهیم پایه دنیای رمز ارزها آشنا سازیم پس با تیم توکن باز همراه باشید.

مفاهیم کلی:

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یا (Cryptocurrency) شکل جدیدی از پول است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده و به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می‌شوند و مبنای آن‌ها صفر و یک است.

جزو ویژگی‌های اساسی اکثر ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز بودن می باشد، و همچنین آنها برای شفافیت و غیر قابل دستکاری بودن، از شبکه بلاک چین استفاده می‌کنند. شبکه بلاک چین، شبکه ای وسیع و گسترده است که ارزهای دیجیتالی در بستر آن مبادله می شوند. ارزهای دیجیتالی گوناگونی وجود دارند که برای تراکنش های مالی مختلف از اقصی نقاط دنیا مورد استفاده قرار میگیرند.

معروفترین ارزهای دیجیتالی به ترتیب بیت کوین و اتریوم هستند.برای انجام تراکنش با ارزهای دیجیتالی در بستر بلاک چین نیاز به کلید های خصوصی و عمومی برای کدگشایی از رمزها می باشد. دارنده ی این کلید ها مالک رمز ارز محسوب میگردد و قادر به انتقال و استفاده از دارایی می باشد.

رمز ارزهای دیجیتالی را می‌توان به سادگی و بدون دخالت شخص سومی بین افراد منتقل کرد. همچنین افراد با استفاده از کیف پول‌های دیجیتالی به راحتی می‌توانند بدون هیچ هزینه‌ای از رمز ارزهای خود نگهداری کنند. برخی از این ارزها از طریق ساز و کار استخراج یا ماینینگ به وجود می‌آیند.

آشنایی با ارز دیجیتال و رمز ارزها

غیر متمرکز بودن ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، سازمان و یا دولتی آن را کنترل نمی کند.

ارز فیات چیست؟

رمزارزها همانند ارزهای فیات (ارزهای ثابت مانند ریال و دلار) پول‌هایی هستند که با روش های مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند.

ارز فیات

فرایند پیدایش برخی از این پول‌ها مانند بیت کوین با ماینینگ و به مرور زمان انجام می‌شود و برای برخی دیگر، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه، دردسترس قرار می‌گیرند.

ارز فیات به پول های رایج دولتها مانند دلار آمریکا و ریال ایران و امثال آن گفته می شود

مزایا و برتری ارزهای دیجیتالی

مزایا و برتری ارزهای دیجیتالی نسبت به ارزهای فیات را می‌توان به صورت زیر بیان کرد:

• غیرقابل برگشت بودن
• مخفی بودن و مخفی ماندن هویت افراد
• سرعت بالا در انجام تراکنش بدون محدودیت
• امنیت بالا و غیرقابل نفوذ بودن رمزارزها(در صورت رعایت اصول)

بهترین و مهمترین کاربرد ارزهای دیجیتالی، سهولت در استفاده و امنیت بالای آنهاست. همه افراد می‌توانند به جای پول های سنتی یا کارت‌های بانکی از ارزهای دیجیتالی استفاده کنند.

به عبارت دیگر تمام اموری که با پول سنتی می‌توان انجام داد، با سرعت بهتر و امنیت بالاتر از طریق ارزهای دیجیتالی قابل انجام است.

خریدهای روزانه، خرید بلیط هواپیما، رزرو هتل و ثبت دامنه سایت از جمله خدماتی است که همین حالا در برخی از کشورها با استفاده از رمزارزها صورت می‌گیرد.

همچنین با توجه به نو ظهور بودن بازار رمزارزها بسیاری از افراد از بازار کریپتوکارنسی برای سرمایه گذاری و کسب سود استفاده می‌کنند.

تحریم‌ها

در خصوص تحریم ها و محدودیت های مبادلاتی کشورمان با سایر کشورها حتماً آشنایی دارید. بر اساس این تحریم های اقتصادی بسیاری از کشورهای جهان نمی‌توانند نقل و انتقال پول به ایران را داشته باشند.

شاید یکی از مهم‌ترین کاربردهای ارز دیجیتال برای ما همین دور زدن تحریم‌ها باشد. بنابراین رمزارزها برای ایران می‌تواند یک عامل تسهیل گر در امور اقتصادی محسوب شود.

از آنجایی که یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین بر بستر یک شبکه نامتمرکز توزیع شده است، می‌تواند بدون اینکه نقطه مبدا و مقصد آن شناسایی شود به راحتی به صورت برون مرزی و درون مرزی پول را انتقال دهد.مثلا فرض کنید یک شخصی در اروپا قصد انتقال پول به حساب یک فردی در کشور ایران که مبادلات مالی آن تحریم شده است را دارد.

این شخص اروپایی می‌تواند با خرید مقداری بیت کوین به راحتی آن را به کیف پول شخص ایرانی منتقل کند و شخص ایرانی نیز از طریق صرافی های آنلاین معتبر ایرانی می‌تواند پول خود را ریال تبدیل کند.

Block چیست؟

پیش از هر چیز برای درک بهتر مطلب مطالعه در خصوص شبکه بلاک چین و نحوه کار بلاک ها توصیه می شود.

در بیت کوین هر Block مجموعه ای از اطلاعات تراکنش های انجام شده در شبکه است. به عبارت ساده تر، هر بلاک می گوید که شخص A، چه مقدار پول برای شخص B، و شخص X چقدر پول برای شخص Y ارسال کرده است. همچنین در هر بلاک اطلاعات مهمی قرار دارد که به بقیه شبکه در تایید اعتبار بلاک (بالا بردن Validation) کمک می کند، مثل اثبات انجام کار.

بیت کوین چیست؟

می توان گفت بیت کوین یک پول الکترونیک و به نوعی بوجود آورنده و پادشاه ارزهای دیجیتال است که به وسیله آن می‌توانید به هر نقطه‌ای از دنیا پول بفرستید یا از آن برای خرید کالا و یا حتی خدمات استفاده کنید.ارز دیجیتال (cryptocurrency) چیست؟

بیت کوین، ترکیبی بود از خلاقیت، پشت سر گذاشتن موانع قانونی و کنار زدن واسطه‌ها در امور مالی و بانکی مختلف که تراکنش‌های مالی را در سطحی بین‌المللی مقدور می‌ساخت. به همین خاطر در مدت کوتاه ظهورش توانست توجهات زیادی را به سمت خود جلب کند.

دو ویژگی اصلی بیت کوین یعنی غیرمتمرکز بودن و عدم امکان ساخت یا تولید بیشتر از 21 میلیون واحد، مزیت مهمی در برابر پول‌های امروزی به حساب می‌آیند که مسیر را برای فرم تازه ای از سازوکار اقتصادی در آینده باز می‌کند.

بیت کوین را می‌توانید به عنوان یک برنامه سرمایه‌گذاری در نظر بگیرید و به وسیله آن مبادلات ارزی خود را انجام دهید و حتی از فروشگاه‌های آنلاین خرید کنید.

همین کارکردهای مختلف و استفاده‌های متفاوتی که از بیت کوین می‌توانید داشته باشید، شاید مهمترین دلیل و بهترین پاسخ به این سوال باشد که چرا باید با این پدیده بیشتر آشنا شوید.

بیت کوین

چه کسی بیت کوین را کنترل می‌کند؟

بیت کوین بر خلاف ارزهای فیات که عرضه و توزیع آن‌ها در اختیار دولت‌هاست، در کنترل هیچ فرد، دولت و یا سازمان خاصی نیست. افرادی که وارد شبکه این ارز دیجیتال می‌شوند، باید قوانین مربوط به شبکه را بپذیرند. این قوانین به صورت کدهای برنامه‌نویسی‌ است که در اینترنت توسط همه قابل مشاهده است.

گروه‌های مختلفی در شبکه بیت کوین حضور دارند که از جمله مهمترین آن‌ها می‌توان به استخراج‌کنندگان (همان افرادی که عملیات ماینینگ انجام میدهند)، توسعه‌دهندگان (برنامه‌نویسانی که مسئولیت بهبود نرم‌افزار بیت کوین را به صورت داوطلبانه بر عهده گرفته‌اند) و نودهای شبکه (دستگاه‌هایی که به شبکه متصل شده‌اند) اشاره کرد.

هر یک از این گروه‌ها وظیفه بخصوصی در شبکه بر عهده دارد؛ برای مثال استخراج‌کنندگان (ماینرها) کار تایید انتقال‌ بیت کوین‌ها که به آن تراکنش هم گفته می‌شود، را در شبکه انجام می‌دهند.

توسعه‌دهندگان به صورت داوطلبانه مسئول ارتقای نرم افزار بیت کوین و قابلیت‌های آن هستند و شبکه بلاک چین را به روز نگه میدارند. نودها هم تاریخچه تراکنش‌هایی که در شبکه انجام می‌شوند را در حافظه های خود ذخیره و نگهداری می‌کنند.

خرید و فروش ارز دیجیتال چگونه است؟

خرید و فروش ارزهای دیجیتال به صورت حضوری نیست. زیرا این ارزها شکل فیزیکی و وجود خارجی ندارند. و فقط به صورت داده های دیجیتالی موجود هستند.خرید و فروش ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین به صورت آنلاین و با کمک صرافی ها انجام می‌شود.

خرید و فروش ارز دیجیتال

افراد می‌توانند با مراجعه به یک وب سایت صرافی ارز دیجیتال اقدام به خرید ارز مورد نظر خود کنند. راه‌های غیررسمی دیگری نیز برای خرید ارز دیجیتال وجود دارد اما مراجعه به سایت صرافی‌ها از همه امن‌تر است.

برای این کار کافی است ابتدا یک کیف پول تهیه کنید. اما نه کیف پول فیزیکی بلکه یک کیف پول الکترونیکی و آنلاین که می‌توانید آن را به چشم حساب بانکی ببینید.این کیف پول آنلاین را می‌توانید به صورت رایگان بر روی گوشی یا کامپیوتر خود نصب کنید.

اشکال دیگری از کیف پول وجود دارد مانند کیف های کاغذی یا سخت افزاری که آنها را در مقاله ای جداگانه مورد بررسی قرار می دهیم

سرنوشت ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتالی به شدت در حال گسترش هستند. حدود 12 سال از ظهور آنها در دنیا می‌گذرد و در این مدت کوتاه به اندازه کافی جنجال و خبر آفریده‌اند. در سال ۲۰۱۸، ارزهای دیجیتالی، وضعیت چندان مطلوبی را پشت سر نگذاشتند و علیرغم پیش‌بینی‌ها، ارزش‌شان به اندازه‌ای تغییر نکرد که پیش‌بینی می‌شد.

اما در سال ۲۰۱۹، همه چیز با تغییرات مثبتی رو به رو شد. تغییراتی که تمام ذی‌نفعان در بازار ارزهای دیجیتال را به آینده درخشان آنها امیدوار کرده است. در سال 2020 و اکنون در 2021 همه چیز به نفع ارزهای دیجیتال تغییر کرده و اکنون آنها بر بالاترین قله های قیمتی خود قرار دارند.

واقعیت این است که ساز و کار و بستری که ارز دیجیتال در آن فعالیت می‌کنند از ظرفیت بسیار زیادی برای رشد و فعالیت در صنایع و عرصه‌های مختلف برخوردار است.در نتیجه به نظر می‌رسد که آینده از آن رمزارزها خواهد بود.

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) چیست؟

رمز ارزها نوعی ارز دیجیتال است که از طریق کد ایجاد می شود. آن ها خارج از سیستم های بانکی و دولتی سنتی عمل می کنند.
ارزهای رمزنگاری شده برای اطمینان از معاملات و تنظیم ایجاد واحدهای اضافی از رمزنگاری استفاده می کنند. بیت کوین، اصلی ترین و معروف ترین ارزهای دیجیتال، در ژانویه 2009 راه اندازی شد. امروز بیش از 2000 ارز رمزپایه به صورت آنلاین coinmarketcap در دسترس است.

ارزهای دیجیتال با ارزهای سنتی تفاوت چشمگیری دارند زیرا از فناوری بلاک چین برای ایجاد دفتر توزیع شده استفاده می کنند. با این وجود، هنوز هم می توانید آن ها را مانند سایر ارزها خریداری و بفروشید و همچنین می توانید با قیمت های مختلف ارزهای رمزپایه شده از طریق CFD معامله کنید.

ارزهای دیجیتال در ابتدا به منظور ارائه روش پرداخت جایگزین برای معاملات آنلاین طراحی شدند. با این حال، ارزهای رمزپایه هنوز برای همه معاملات به طور گسترده ای پذیرفته نیستند، زیرا برخی آن ها را بیش از حد ناپایدار می دانند که به عنوان روش پرداخت مناسب نیستند.

به عنوان یک ارز غیرمتمرکز، برای جلوگیری از نظارت و نفوذ دولت توسعه داده شد و در عوض بازارهای ارزهای رمزپایه توسط پروتکل اینترنت همتا به همتا کنترل می شوند.

اولین ارز دیجیتال در دنیای کریپتو کارنسی ها

بیت کوین به عنوان اولین ارز رمزپایه غیرمتمرکز شناخته می شود. و به ارزهای دیجیتال که بعد از بیت کوین به وجود آمدن را آلت کوین می گویند. بیت کوین مانند همه ارزهای رمزپایه، از طریق یک پایگاه داده معاملات بلاک چین کنترل می شود، که به عنوان یک دفتر توزیع شده عمومی عمل می کند.
بیت کوین توسط Satoshi Nakamoto ایجاد شده است – اینکه آیا این نام به یک فرد یا یک گروه اشاره دارد، ناشناخته است.

یکی از ویژگی های اکثر ارزهای دیجیتال این است که آن ها کمیاب و محدود بودن تعداد آن هاست و برخی از آن ها محدودیت مطلق در عرضه دارند. در نتیجه، در برخی موارد فقط تعداد محدودی از واحد پول در گردش است. به عنوان مثال انتظار نمی رود که تعداد بیت کوین از 21 میلیون عدد فراتر رود.
از طرف دیگر ارزهای رمزنگاری شده مانند اتریوم کمی متفاوت عمل می کنند. صدور 18 میلیون توکن اتریوم در سال محدود شده است که برابر با 25 درصد از عرضه اولیه است. محدود کردن عدد به آن مقدار بالاتری می دهد.

ویژگی های اصلی ارزهای دیجیتال

تعدادی از اصول اساسی وجود دارد که بر استفاده از ارز دیجیتال شده، مبادله و معاملات حاکم است.

1- رمزنگاری

ارزهای رمزنگاری شده از چندین روش از رمزنگاری پیشرفته استفاده می کنند. در دنیای دیجیتال امروز اساساً مبتنی بر علوم کامپیوتر و نظریه ریاضی است. همچنین از علوم ارتباطات، فیزیک و مهندسی برق استفاده می شود.

دو عنصر اصلی رمزنگاری برای ارزهای رمزپایه اعمال می شود – هش و امضای دیجیتال:

Hashing: یکپارچگی داده ها را تأیید می کند، ساختار بلاک چین را حفظ می کند و جزئیات و معاملات حساب افراد را رمزگذاری می کند. همچنین پازل های رمزنگاری ایجاد می کند که استخراج بلوک را امکان پذیر می کند.
امضاهای دیجیتال: به فرد امکان می دهد تا بخشی از اطلاعات رمزگذاری شده را فاش کند بدون اینکه این اطلاعات را فاش کند.
با استفاده از ارزهای رمزپایه، این فناوری برای امضای معاملات پولی مورد استفاده قرار می گیرد و مالکیت آن را نشان می دهد.

2- فناوری بلاکچین

بلاک چین دفتر مرکزی یا لیست غیرمتمرکز یا معاملات ارزهای رمزنگاری شده است. بلوک های تکمیل شده، متشکل از آخرین معاملات، ثبت شده و به بلاک چین اضافه می شوند. آن ها به ترتیب زمانی به عنوان یک سابقه باز، دائمی و قابل تأیید ذخیره می شوند.

شبکه ای از فعالان بازار که همیشه در حال پیشرفت هستند، بلاک چین ها را مدیریت می کنند و آن ها از پروتکل مشخصی برای اعتبارسنجی بلاک های جدید پیروی می کنند. هر”گره” یا رایانه متصل به شبکه به طور خودکار یک نسخه از بلاک چین را بارگیری می کند. این به همه امکان می دهد بدون نیاز به نگهداری سوابق مرکزی، معاملات را ردیابی کنند.

فناوری Blockchain رکوردی را ایجاد می کند که بدون توافق سایر شبکه ها قابل تغییر نیست. مفهوم بلاکچین به بنیانگذار بیت کوین، Satoshi Nakamoto نسبت داده می شود. این مفهوم الهام بخش برنامه های دیگر فراتر از پول نقد و ارز دیجیتال بوده است.

استخراج بلوک ارزهای دیجیتال

استخراج کوین ها روند پیوستن سوابق معاملات جدید به عنوان بلوک های بلاکچین است. در این فرآیند – با استفاده از بیت کوین به عنوان مثال – بیت کوین های جدید به استخراج کنندگان اعتبار داده می شوند و به تعداد کل کوین های در گردش اضافه می شوند.

استخراج به یک نرم افزار خاص نیاز دارد که برای حل معماهای ریاضی مورد استفاده قرار می گیرد و این اعتبار معاملات قانونی را که بلوک ها را ایجاد می کند، معتبر می داند. این بلوک ها در فواصل منظم به دفتر عمومی (بلاک چین) اضافه می شوند. همان طور که نرم افزار معاملات را حل می کند، ماینر با مقدار مشخصی بیت کوین پاداش می گیرد. سخت افزار یک ماینر هرچه سریعتر بتواند مسئله ریاضی را پردازش کند، احتمال اعتبار سنجی معامله و کسب پاداش بیت کوین بیشتر است.

ارزهای رمزپایه اصلی

بیت کوین bitcoin

بیت کوین (bitcoin) به عنوان اصلی ترین و شناخته شده ترین ارز دیجیتال شده شناخته می شود. Satoshi Nakamoto، یک شخص یا گروهی از افراد تحت عنوان، آن را در سال 2009 ایجاد کرده است.
تا دسامبر 2017، حدود 16.7 میلیون بیت کوین در گردش بود (ممکن است تعداد محدود 21 میلیون موجود باشد). معامله گران می توانند بیت کوین را از طریق صرافی خریداری کرده و از طریق CFD در مورد حرکت قیمت آن حدس بزنند.

اتریوم Ethereum

اتریوم Ethereum در دنیای ارزهای رمزنگاری شده نسبتاً جدید است. در سال 2015 راه اندازی شد و در زمان نوشتن مقاله در حال حاضر دومین شبکه ارز دیجیتال است. این عمل به روشی مشابه شبکه بیت کوین انجام می شود و به افراد امکان می دهد از طریق یک شبکه باز توکن هایی را ارائه دهند که ارزش را نشان می دهند.

به توکن ها اتر ETHER گفته می شود و این همان چیزی است که به عنوان پرداخت در شبکه استفاده می شود. با این حال، استفاده اصلی Ethereum این است که به جای قراردادی هوشمند، به عنوان قراردادهای هوشمند عمل کند. قراردادهای هوشمند، اسکریپت های کد هستند که می توانند در زنجیره بلوک اتریوم مستقر شوند. محدودیت اتر نیز کمی متفاوت با بیت کوین است. عرضه سالانه 18 میلیون اتر است که برابر با 25 درصد از مقدار اولیه عرضه است.

بیت کوین کش bitcoin cash

بیت کوین کش (bitcoin cash) یک ارز رمزپایه و شبکه پرداخت است که در نتیجه یک هارد فورک با بیت کوین در دسامبر 2017 ایجاد شده است. هارد فورک هنگامی اتفاق می افتد که اعضای جامعه ارزهای رمزپایه اختلاف نظر داشته باشند، معمولاً در مورد پیشرفت نرم افزارهای استفاده شده در شبکه اتفاق می افتد.

در این مورد اختلاف نظر در مورد پیشنهادی برای افزایش اندازه بلوک وجود داشت. بعد از یک فورک، بلاک چین به دو قسمت تقسیم می شود و به تصمیم گیری با کدام ارز رمزنگاری شده به استخراج کنندگان و جامعه گسترده تر می رسد. هنگامی که هارد فورک بیت کوین اتفاق افتاد،

لایت کوین Litecoin

لایت کوین (Litecoin) یک ارز رمزنگاری همتا به همتا است که توسط چارلی لی (کارمند سابق گوگل) در سال 2011 راه اندازی شد. این کوین یک بیت کوین اسپین آف اولیه یا “altcoin” بود و در ابتدا برای معاملات با ارزش کمتر از معاملات انجام شده استفاده می شد بیت کوین به بیان فنی، تقریباً یکسان با بیت کوین ایجاد شده است، اما تفاوت های قابل توجهی دارد.

به عنوان مثال، لایت کوین می تواند بلوک ها را چهار برابر سریع تر از بیت کوین پردازش کند. همچنین برای استخراج به فناوری پیشرفته تری نیاز است، اما تعداد کل کوین های موجود دارای ظرفیت بزرگتری هستند- در حال حاضر 84 میلیون کوین تنظیم شده است که چهار برابر بیشتر از بیت کوین است.

ریپل Ripple

ریپل (Ripple) شبکه ای است که انتقال هر ارز (اعم از ارزهای تاسیس شده و ارزهای رمزپایه) را در سراسر جهان امکان پذیر می کند. هدف آن اطمینان از انتقال ایمن، سریع و کم هزینه از طریق شبکه، بدون خطر تقلب یا برگشت هزینه است. این شبکه بسیار سریع تر از بیت کوین است- فقط در چند ثانیه قادر به انجام معاملات است. هزینه معامله و جابه جایی آن نیز بسیار کمتر است که یکی از دلایلی است که ریپل به طور فزاینده ای توسط بانک ها برای تسویه حساب پذیرفته شده است. Ripple همچنین نامی است که به ارز رمزپایه بومی (XRP) استفاده می شود و در تمامی استفاده می شود.

نتیجه گیری در مورد ارز دیجیتال

بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را به بهترین وجه می توان به عنوان ارزهای فیزیکی جایگزین توصیف کرد. همان طور که در بالا اشاره شد، امروزه آن ها به عنوان ارز مبادله هنوز به طور گسترده ای پذیرفته نشده اند.
چشم انداز ارزهای رمزپایه باینری است – به احتمال زیاد ارز دیجیتال (cryptocurrency) چیست؟ آن ها یا با شکست روبرو می شوند و یا جهان را تسخیر می کنند. این از عواملی است که ریسک بالاتر و پاداش بالقوه بالاتری را در بازار ارزهای رمزپایه ایجاد می کند.

سوالات متداول درباره کریپتوکارنسی

رمز ارزها نوعی ارز دیجیتال است که از طریق کد ایجاد می شود. آن ها خارج از سیستم های بانکی و دولتی سنتی عمل می کنند.
ارزهای رمزنگاری شده برای اطمینان از معاملات و تنظیم ایجاد واحدهای اضافی از رمزنگاری استفاده می کنند.

ارز دیجیتال (cryptocurrency) چیست؟

در این مقاله سعی داریم به این موضوع بپردازیم که ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد؟ خرید و فروش آن به چه صورت است و چرا باید به فکر خرید ارز دیجیتال باشیم. در آخر نیز به چگونگی استخراج ارز دیجیتال اشاره کوتاهی خواهیم داشت.

«برای حضور در دوره آموزشی بازار رمزارزها همین حالا ثبت نام کنید»

ارز دیجیتال چیست؟

به زبان ساده می‌توان گفت ارز دیجیتال یعنی پولی که در فضای اینترنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و ظاهر فیزیکی و قابل لمسی ندارند. یعنی وجود خارجی ندارد.

ارز دیجیتال در دنیای واقعی حالت فیزیکی ندارد اما بسیاری از ویژگی‌های پول فیزیکی را دارد.

مهمترین نکته‌ای که درباره ارز دیجیتال وجود دارد این است که به مکان خاصی محدود نمی‌شود و از هرنقطه از جهان می‌توان تراکنشی بر اساس ارز دیجیتال انجام داد. ارزهای دیجیتال به صورت الکترونیکی بوده که مبنای آنها صفر و یک است ذخیره و منتقل می‌شوند.

این ارزها که هدف‌شان کاهش تقلب و کلاهبرداری است با امنیت بالایی رمزنگاری می‌شوند، به طوری که هیچ نهاد، سازمان و دولتی نمی‌تواند آن را تحت نظارت و کنترل خود دربیاورد.

ارزهای دیجیتال که معادل فارسی آن رمز ارز است در یک بستر وسیع و گسترده مورد تبادل قرار می‌گیرند که به آن بلاک‌ چین می‌گویند.

در حال حاضر بیش از دو هزار ارز دیجیتال در سراسر جهان وجود دارد که در 313 صرافی بین‌المللی مورد معامله قرار می‌گیرند.

ارز دیجیتال با عنوان‌های دیگری از جمله ارز دیجیتال کنترل نشده، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری شده، ارز رمز، رمز ارز یا CryptoCurrency نیز شناخته می‌شود.

ارز دیجیتال یک ارز قابل اطمینان است چون بر مبنای رمزنگاری به وجود آمده است. الگوریتم و پروتکل‌هایی که توسط این ارزها به وجود می‌آید توسط هیچ شخص ثالثی قابل تغییر نخواهد بود.

همانطور که گفته شد این ارزها در بستر بلاک چین و یک دفتر غیرمتمرکز مبادله می‌شوند. یعنی هیچ واحد قدرتمند یا یک نیروی متمرکز وجود ندارد که فعالیت شبکه‌ای آن را کنترل یا مختل کند.

امنیت بالا در این ارزها موجب شده که طرفداران بی‌شماری در سرتاسر جهان داشته باشد. ارز دیجیتال در حالی که حتی نام سازنده آن نیز مشخص نیست، روند معاملات پیچیده‌ای ندارد و مهم‌تر از همه اینکه دارای نقدشوندگی بسیار بالایی است.

در معاملات ارز دیجیتال که ارزها با طراحی‌های بسیار قوی رمزنگاری شده‌اند؛ واسطه‌ها بین خریدار و فروشنده حذف می‌شوند و شاهد یک معامله یک‌سویه خواهیم بود.

برای ایجاد یک حساب با ارز دیجیتال دیگر لازم نیست مشخصات خود را ثبت کنیم و یا اینکه یک حداقل موجودی در حساب داشته باشیم.

«برای حضور در دوره آموزشی بازار رمزارزها همین حالا ثبت نام کنید»

چون ارز دیجیتال هیچ مسئولی ندارد و این کامپیوتر و سخت‌افزارها هستند که در نقاط مختلف جهان تراکنش‌ها را تایید می‌کنند. به همین دلیل است که می‌گویند معاملات ارز دیجیال غیرمتمرکز است و نیاز به واسطه‌ای مانند بانک و ندارد.

کاربران ارز دیجیتال می‌توانند بدون آنکه هویت خود و طرف معامله آنها شناسایی شود و بدون نیز به هیچ موسسه مالی مانند بانک اقدام به مبادلات مالی کنند. اکنون که ارز دیجیتال به زبان ساده را توضیح دادیم؛ بد نیست اشاره‌ای به تاریخچه آن نیز داشته باشیم.

تاریخچه ارز دیجیتال

ارز دیجیتال نیز مانند هر ارز دیگری دارای تاریخچه‌ای است. تاریخچه ارز دیجیتال در ویکی‌پدیا به این صورت آمده است که ریشه‌های ارز دیجیتال به ایجاد شرکت دیجی‌کش در اواخر دهه ۹۰ توسط دیوید چاوم برمی‌گردد.

دیجی‌کش که در آن از علم رمزنگاری استفاده شده بود، بستری برای بانک‌ها فراهم می‌کرد تا به وسیله آن قابلیت انتقال ارزش به صورت الکترونیکی فراهم شود .

یکی از اولین ای-گلدها با پشتوانه طلا در سال ۱۹۹۶ ایجاد شد. یکی از پول‌های دیجیتال مطرح دیگر لیبرتی رزرو ( Liberty Reserve ) بود که در سال ۲۰۰۶ به ‌وجود آمد.

این سرویس به کاربران اجازه می‌داد تا پول دلار یا یوروی خود را به رزرو آزادی تبدیل کرده و بتوانند آن را آزادانه با دستمزد 1% بین یکدیگر رد و بدل کنند، هر دوی این سرویس‌ها متمرکز بوده و برای استفاده در پول‌شویی شهرت داشتند.

همین امر سبب شد تا دولت آمریکا هر دو سرویس را تعطیل کند و علاقه به استفاده مجدد از پول‌های دیجیتال را افزایش دهد. این امر با معرفی بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ همراه بود که آن را به بزرگ‌ترین و موردِ قبول‌ترین پول دیجیتال تبدیل کرد.

از جمله نقاط قوت بیت‌کوین در برابر سایر نمونه‌های پیشین استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده بود. همچنین بیت کوین یک راه جدیدی را در پیش روی افراد قرار داده تا بدون واسطه دارایی‌های خود را مبادله نمایند .

اولین ارز دیجیتال چیست؟

تعداد بسیار زیادی ارز دیجیتال وجود دارد که در حال حاضر بیت کوین ( Bitcoin )، ریپل ( Ripple )، اتریوم ( Ethereum )، و لایت کوین ( Litecoin ) مهم‌ترین آنها هستند.

همانطور که گفته شد اولین پول دیجیتالی که به وجود آمد بیت کوین بود. بیت کوین به عنوان اولین شبکه پرداختی شناخته می‌شود که به صورت نقطه ‌به نقطه و بدون واسطه از سوی کاربران گسترش یافته و قدرتمند شده است.

کاربردهای ارز دیجیتال

ارز دیجیتال پول‌های با امنیت بالا بوده که کاربردهای زیادی نیز دارند از جمله:

خریدهای اینترنتی

در ابتدا که رمز ارزها به وجود آمدند با هدف تسهیل در پرداخت‌های اینترنتی ایجاد شدند. این ارزها مانند پول‌های فیزیکی در معاملات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در حال حاضر نیز بسیاری از سایت‌های مطرح جهان، اپلیکیشن‌های موبایل و هزاران فروشگاه آنلاین و آفلاین، امکان خرید و فروش اینترنتی با ارز دیجیتال را به روش‌های پرداخت خود اضافه کرده‌اند.

در واقع این پول هیچ فرقی با پول‌های واقعی مانند دلار و ریال ندارد.

امکان معامله در سطح بین‌المللی

ارز دیجیتال در سطح بین‌المللی نیز توانسته جایگاه ویژه‌ای را به دست آورد. همین مساله مهم‌ترین ویژگی ارز دیجیتال است.

از آنجایی که این ارز متعلق به کشور خاصی نیست به یک واحد پول بین‌المللی تبدیل شده است که این امکان را فراهم می‌کند از هر نقطه از جهان بتوان با نقاط دیگر مبادلات مالی انجام داد.

جنبه‌های مثبت ارز دیجیتال حتی به مراتب بیشتر پول فیزیکی شده و گسترش یافته است، به طوری که در حال حاضر از سطح پرداخت‌های اینترنتی فراتر رفته و معاملات بسیاری از سهام‌های بزرگ دنیا و داد و ستد آن از طریق ارز دیجیتال انجام می‌شود.

تسهیل معاملات سنگین

ارز دیجیتال چون وجود خارجی ندارد و مبتنی بر پول فیزیکی نیست بهترین گزینه برای معاملات با ارزش بالا و حجم سنگین پول است. در معاملات سنگین که هزینه جابه‌جایی پول زیاد است؛ ارز دیجیتال به راحتی می‌تواند مبادله شود.

همچنین واحدهای ارز دیجیتال ارزش بالاتری نسبت به پول‌های فیزیکی دارند. مثلا یک بیت کوین معادل 36 هزار دلار است و همین باعث محاسبه راحت‌تر معاملات سنگین بر اساس ارزهای دیجیتال می‌شود.

سرمایه‌گذاری

علاوه بر کاربرد ارز دیجیتال به عنوان روش پرداخت می‌توان آن را به چشم سرمایه‌گذاری نیز دید. برای آشنایی با انواع روش‌های سرمایه‌گذاری توصیه می‌کنیم مطلب زیر را از دست ندهید.

در حال حاضر روز به روز بر تعداد ارزهای دیجیتال افزوده می‌شود که نشان از استقبال افراد و ورود پول‌های هنگفت به این بازار است که آن را برای سرمایه‌گذاری جذاب کرده است.

افزایش کاربران در این بازار موجب شده ارزش ارزهای دیجیتال بالا و پایین شود. وجود نوسان در هر بازاری می‌تواند آن را تبدیل به محلی برای کسب درآمد کند.

در حال حاضر می‌بینیم که بازار ارز دیجیتال مانند بازارهای مالی دیگر به اتفاقات سیاسی واکنش نشان می‌دهد.

دور زدن تحریم‌ها

حتما تا کنون اخباری مبنی بر تحریم شدن یک کشور شنیده‌اید. به طور مثال ایالات متحده روابط مالی کشورهای جهان با ایران را تحریم کرده و بسیاری از کشورهای جهان نمی‌توانند نقل و انتقال پول به ایران را داشته باشند.

شاید یکی از مهم‌ترین کاربردهای ارز دیجیتال همین دور زدن تحریم‌ها باشد. بنابراین رمزارزها برای ایران می‌تواند یک عامل تسهیل‌گر در دور زدن تحریم‌ها محسوب شود.

از آنجایی که یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین بر بستر یک شبکه نامتمرکز توزیع شده است، می‌تواند بدون اینکه نقطه مبدا و مقصد آن شناسایی شود به راحتی به صورت برون مرزی و درون مرزی پول را انتقال دهد.

مثلا فرض کنید یک شخصی در آلمان قصد انتقال پول به حساب یک فردی در کشور ایران که مبادلات مالی آن تحریم شده است را دارد. این شخص آلمانی می‌تواند با خرید مقداری بیت کوین به راحتی آن را به کیف پول شخص ایرانی منتقل کند.

شخص ایرانی نیز از طریق صرافی می‌تواند پول خود را ریال تبدیل کند.

خرید و فروش ارز دیجیتال چگونه است؟

خرید و فروش ارزهای دیجیتال به صورت حضوری نیست. زیرا این ارزها شکل فیزیکی و وجود خارجی ندارند. خرید و فروش ارزی دیجیتال مانند بیت کوین به صورت آنلاین انجام می‌شود.

افراد می‌توانند با مراجعه به یک وب سایت صرافی ارز دیجیتال اقدام به خرید ارز مورد نظر خود کنند. راه‌های غیررسمی دیگری نیز برای خرید ارز دیجیتال وجود دارد اما مراجعه به سایت صرافی‌ها از همه امن‌تر است.

برای این کار کافی است ابتدا یک کیف پول تهیه کنید. اما نه کیف پول فیزیکی بلکه یک کیف پول آنلاین که می‌توانید آن را به چشم یک حساب بانکی ببینید.

این کیف پول آنلاین را می‌توانید به صورت رایگان بر روی گوشی یا کامپیوتر خود نصب کنید.

حتما به یاد داشته باشید که این نرم‌افزار را از سایت‌های معتبر دانلود کنید. زیرا منابع غیررسمی دارایی شما را تهدید خواهند کرد. بعد از ایجاد کیف پول می‌توانید درخواست خرید یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین را بدهید.

خرید از طریق آدرس کیف پول بیت کوین که شبیه شماره حساب بانکی است انجام می‌شود. پس از تصمیم به خرید ارز دیجیتال باید به دنبال فروشنده باشید که می‌توانید از طریق افراد حقیقی بخرید و هم از صرافی‌های معتبر که البته پیشنهاد ما به شما صرافی‌ها است.

صرافی‌های ارز دیجیتال در ایران از کاربران درخواست ارسال مدارک شناسایی می‌کنند که مانع از کلاهبرداری و پولشویی شوند.

معادل هر میزان ارز دیجیتالی که می‌خواهید پول به حساب صرافی واریز می‌کنید و در مقابل نیز صرافی مربوطه ارز دیجیتال را به کیف پول شما منتقل می‌کند.

نحوه فروش ارز دیجیتال نیز به همین صورت است که می‌توانید به افراد حقیقی یا به صرافی‌های معتبر بفروشید و معادل ریالی آن را دریافت کنید.

استخراج ارز دیجیتال چیست؟

احتمالا واژه‌هایی مانند استخراج بیت کوین، ماینینگ، ماینرها و . را تا حالا شنیده‌اید و حتما این سوال برایتان پیش آمده است که وقتی می‌گویند بیت کوین استخراج می‌شود به چه معنی است؟

استخراج ارز دیجیتال مانند استخراج طلاهای داخل یک معدن است که هنوز کشف نشده‌اند. استخراج بیت کوین یا همان ماینینگ بیت کوین به وسیله دستگاه‌های استخراج که انواع مختلفی دارند انجام می‌شود.

زمانی که فردی برای کسی یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین می‌فرستد این تراکنش باید از یک منبعی مورد تایید قرار بگیرد و امنیت آن را تضمین کند.

کسی که این تراکنش را تایید می‎‌کند کسی نیست جز استخراج کنندگان بیت کوین. این افراد با استفاده از دستگاه‌های استخراج ارز دیجیتال؛ سخت افزاری را در اختیار شبکه بیت کوین قرار می‌دهند که امنیت آن را تامین کند.

در ازای برقراری این امنیت و تایید تراکنش‌ها؛ کارمزدی به این افراد پرداخت می‌شود که همان بیت کوینی است که در لحظه به وجود آمده است.

هرچه قدر سیستم سخت افزاری یک دستگاه بیشتر بتواند درستی یک مبادله را تایید کند بیت کوین بیشتری در شبکه به وجود می‌آید و به عنوان پاداش به آن داده می‌شود.

استخراج بیت کوین به یک جریان برق مداوم، اینترنت و دستگاه‌های استخراج کننده قوی نیاز دارد. استخراج دیگر ارزهای دیجیتال نیز به همین صورت است.

سخن پایانی

حوزه رمز ارزها یک حوزه تخصصی است. ما سعی کردیم در این مقاله تا حد امکان ارز دیجیتال را به زبان ساده توضیح دهیم که برای کابران قابل فهم باشد.

در ابتدا به تعریف اصلی ارز دیجیتال پرداختیم و اینکه ماهیت وجودی آن به شکل است، در ادامه نیز به تاریخچه ارزهای دیجیتال پرداختیم.

در بخش دیگری از مقاله نیز به کاربردهای مهم ارزهای دیجیتال پرداختیم و همچنین نحوه خرید و فروش آن را شرح دادیم.

در پایان نیز به نحوه استخراج ارز دیجیتال که چگونگی استخراج برای بسیاری از افراد مساله‌ای مبهم بود؛ پرداختیم تا موضوع بیش از پیش روشن شود.

همانطور که گفتیم این حوزه تخصصی بوده اما برای ورود به بازار ارزهای دیجیتال لازم نیست تمام مبانی علمی آن را یاد بگیرید، از همین رو مشاوران الوبزینس می‌توانند به شما کمک کنند تا بدون سردرگمی در این بازار جذاب، اطلاعات کافی را به دست آوردید.

همه چیز در مورد کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یا ارزهای دیجیتال

همانطور که می دانید امروزه استفاده از فضای مجازی و خرید و فروش آنلاین بیشتر شده و انجام اغلب کارهای روزمره ی ما ملزم به استفاده از آن است. گفته می شود در چند سال آینده تمامی مشاغل، به سمت فضای مجازی سوق داده شده و دیگر لازم نیست برای کسب درآمد و خرید لوازم مورد نیاز حتی از خانه بیرون برویم. اما چگونه می توان در فضای مجازی نیز مانند دنیای واقعی پول داست؟ اینجاست که ارز های دیجیتال معرفی می شوند. به ارز های دیجیتال، رمز ارز، ارز مجازی، ارز رمزپایه و ارز رمز نگاری شده نیز می گویند.

ارز دیجیتال چیست ؟

ارز دیجیتال، نوعی ارز است که فقط به صورت الکتریکی و دیجیتالی موجود است. برخلاف اسکناس و سکه که به صورت فیزیکی موجود هستند، ارز های دیجیتال هیچگونه وجود خارجی ندارند. ارز های دیجیتال هم می توانند متمرکز باشند هم غیر متمرکز.

متمرکز در جایی که یک نقطه ی مرکزی کنترل بر عرضه ی پول باشد. غیر متمرکز در جایی که منابع مختلفی بر عرضه ی پول نظارت می کنند.

انواع ارزهای دیجیتال

1 ) بیت کویین ها :مانند بیت کویین

2 ) کویین ها :مانند لایت کویین

3 ) توکن ها : مانند اتریوم

نام های ارز های دیجیتال در اینترنت

1) Bitcoin – 2) Litecoin – 3) Dogecoin – 4) Bitcoin Cash – 5) Monero

6) Dash – 7) Nem8) Nxt – 9) Peercoin – 10) Primecoin

11) Ether – 12) Petro – 13)Gridcoin – 14) Ripple – 15)EOS.IO

1 ) بیت کویین: اولین و پر مصرف ترین ارز با بالاترین سرمایه در بازار.

2 ) لایت کویین: یکی از اولین ارز های دیجیتالی که از Scrypt به عنوان الگوریتم استفاده می کند.

3 ) داگ کویین: یک ارز دیجیتالی بر اساس الگوی رفتاری داگ.

4 ) بیت کویین کش: افزاینده ی اندازه ی بلوک از 1mb به .8mb

5 ) مونرو: ارزی محرمانه با پیشرفت هایی برای مقیاس پذیری و عدم تمرکز.

6 ) دش: دش یک ارز مستقر در بیت کویین است که شامل معاملات فوری، حاکمیت و بودجه ی غیر متمرکز و معاملات خصوصی می شود.

7 ) نم: این ارز اولین راه حل ترکیبی خصوصی/عمومی ساخته شده برای استفاده از الگوریتم اثیات اهمیت است.

8 ) ان ایکس تی: این ارز به طور خاص به عنوان یک بسته ی انعطاف پذیر برای ایجاد برنامه ها و خدمات مالی در اطراف پروتکل خود طراحی شده است.

9 ) پییر کویین: اولین ارز دیجیتالی برای استفاده از توابع POW و POS.

10 ) پرایم کویین: این ارز برای اثبات کار از یافتن زنجیره های اصلی متشکل از زنجیره های کانینگهام و زنجیره های دوقلو به وجود آمده است.

11 ) اتر: ارزی دیجیتالی که پشتیبان قرارداد های هوشمند تورینگ کامل است.

12 ) پترو: این ارز دیجیتالی را نیکولوس مادورو برای حمایت از ذخایر نفت ونزوئلا معرفی کرد، اما از سال 2018 تا کنون به نظر نمی رسد که به عنوان ارز دیجیتالی عمل کند.

13 ) گرید کویین: یک ارز دیجیتالی که برای محاسبات شبکه های مربوط به دانش شهروندان معرفی شد.

14 ) ریپل: این ارز دیجیتالی برای انتقال بدهی طراحی شده است. این ارز مبتنی بر بیت کویین نیست.

15 ) ای اُ اس آی اُ: این ارز یک سکوی قرارداد هوشمند بی سیم برای برنامه ها و شرکت های غیر متمرکز طراحی شده است. مدت زمان بلوک آن 500 میلی ثانیه است.

تاریخچه ی ارز های دیجیتال

تاریخچه ی ارز های دیجیتال به دهه ی 1990 میلادی باز می گردد. زمانی که دیوید چوم با معرفی مقاله ی خود، ایده ی پول نقد دیجیتال را معرفی کرد. پس از آن یک شرکت در آمستردام برای تجاری سازی ایده ها، در تحقیقات خود، دیجی کش را معرفی کرد. پس از آن در سال 1996 طلای اینترنتی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت و در سال های بعد به ترتیب یو اس دی، بیت کویین و سایر ارز های نام برده شده معرفی و وارد بازار دیجیتال شدند.

موارد استفاده از ارز های دیجیتال

این ارز ها برای خرید کال، خدمات فیزیکی و حتی بازی های آنلاین استفاده می شود. همه ی افراد می توانند هر طور که برایشان مناسب است از ارز های دیجیتال استفاده کنند و این استفاده از لایه ی پایه و یا از طریق زیرلایه های ثانویه و ثالث است.

سرمایه گذاری با ارزهای دیجیتال

امروزه بسیاری از مردم با استفاده از ارز های دیجیتال سرمایه گذاری می کنند؛ زیرا این فناوری در مرحله ی بسیار تازه ای قرار گرفته و پتانسیل ایجاد اختلال در سیستم مالی جهان را دارد. علاوه بر این، ارزش این ارز ها مشمول مقررات دولتی نیست و در بازار های آنلاین به طور رایگان تنظیم می شوند. پس ارزهای دیجیتال نوعی سرمایه گذاری در دنیای تجارت است و تقریبا در دسترس همه قرار دارد.

چگونه و از کجا ارز دیجیتال بخریم ؟

شما می توانید آن ها را از صرافی های باز مانند مهران بیت خریداری کنید. همچنین این ارزها به طور مستقیم در سایت های پذیرنده مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال، مهران بیت یکی از سایت هایی است که مستقیما این ارز ها را می پذیرد و به راحتی می توانید در آن خرید و فروش و معامله کنید.

ریسک های سر راه

1 ) خطر هک شدن و سرقت سایبری : از آنجا که ارزها یا در کیف پول شخصی و یا در کیف پول دیجیتالی در وبسایت دیگری قرار دارند، مستعد هک و حمله هستند. برای مثال، شرکت “کوه گاکس” که یکی از بزرگترین بازارها و صرافی های ارز های دیجیتال بود، هک شده و مجبور به ورشکستگی شد.

2 ) خطر بی ارزش شدن : از آنجا که این فناوری نوپا است، این امکان وجود دارد که دولت آن را نقص قوانین طراحی بداند، مداخله کرده و آن را بی ارزش کند.

هرموضوعی در زندگی مزایا و معایب خودش را دارد؛ با در نظر گرفتن مزایا و معایب استفاده از ارزهای دیجیتالی می توانید حالا تصمیم خود را بگیرید. در عصری که به عصر تکنولوژی معروف است با استفاده از اینترنت و چنین سرمایه گذاری های زیرکانه ای می توانید به راحتی تغییری عظیم در شیوه ی کار و زندگی خود ایجاد کنید.